10 min. czytania

VAISIKAM

O kurtyzanach – O sztuce zdobywania kochanka i o mężczyznach, których warto zdobywać

Dwa są powody, dla których kurtyzany nawiązują stosunek z mężczyzną: żądza miłosnego użycia i zdobycie środków egzystencji.

Oddawanie się wskutek pociągu miłosnego jest akcją naturalną; oddawanie się spowodowane wyłącznie chęcią zysku jest akcją przeciwną naturze miłości, wyrosłą jedynie na podłożu niedostatku lub chciwości.

Jednakże i w tym drugim przypadku kurtyzana powinna okazywać pozory uczucia, gdyż mężczyźni cenią przedewszystkiem te kobiety, co do których mają przekonanie, iż są przez nie kochani.

Kurtyzana w każdym wypadku powinna dbać o to, aby jej zachowanie się miało jak najwięcej pozorów zupełnej bezinteresowności.

W interesie własnej przyszłości niewolno jej wyciągać pieniędzy z kieszeni kochanka przy pierwszej lepszej błahej okazji.

Gdy nadejdą odpowiednie godziny, kurtyzana pięknie przyodziana i ozdobiona, winna stać lub siedzieć tuż przy bramie swego domu i obserwować tłum przechodniów.

Nie będzie narzucała się zbyt natrętnie powszechnej uwadze, lecz musi się dyskretnie starać o to, ażeby przez wszystkich mogła być mniejwięcej dokładnie widzianą, gdyż stanowi pewnego rodzaju towar, wystawiony na sprzedaż.

Posiadanie licznych i szerokich znajomości wśród ludzi, jest kardynalnym warunkiem jej zawodu. One ułatwiają bowiem wykorzystywanie niesnasek małżeńskich, rozrywanie stosunków bogatych mężczyzn z innemi kobietami i powiększanie dzięki temu grona własnych adoratorów.

Kurtyzana w pierwszym rzędzie dąży do zdobycia sobie takich znajomości, które zapewnią jej nietylko poprawę warunków materjalnych, lecz dobre i niepogardliwe traktowanie, oraz opiekę przed ludźmi, z którymi dotychczas łączyły ją stosunki zawodowe, a którzy mogliby ją przez zazdrość lub zawiść skrzywdzić.

Do takich pożądanych znajomości należą:

– Nadzorcy miasta, urzędnicy policji;

– Oficerowie i urzędnicy trybunały;

– Kapłani;

– Ubodzy ludzie, którzy obciążeni są tak wieloma obowiązkami, iż nie są w stanie oddawać się uciechom miłości;

– Uczeni;

– Znawcy kunsztu „sześćdziesięciu czterech”;

– Wywiadowcy policyjni;

– Osoby mające wstęp do zamożnych domów;

– Handlarze kwiatami;

– Handlarze wonnościami;

– Właściciele winiarni;

– Krawcy;

– Fryzjerzy;

– Żebracy.

Nie powinna pogardzić także i innemi osobami, które mogłyby okazać pomocne przy jej przedsięwzięciach.

Do ludzi, z któremi kurtyzana ma kontakt tylko ze względów zarobkowych, należą:

– Osoby, które posiadają stałą rentę;

– Młodzi mężczyźni;

– Ludzie niezwiązani z nikim;

– Urzędnicy królewscy;

– Ludzie zarabiający wiele i z łatwością;

– Ludzie posiadający pewne źródło dochodu;

– Mężczyźni, którzy sami siebie uważają za urodziwych;

– Ludzie, którzy się chwalą i lubią pochlebstwa;

– Eunuchowie, którzy chcą uchodzić za normalnych osobników męskiego rodzaju;

– Człowiek, który ma wpływ na króla, ministra lub wysokiego dostojnika;

– Człowiek, któremu stale sprzyja szczęście;

– Człowiek dumny z posiadanego majątku;

– Człowiek, który nie jest posłuszny tradycji swych przodków;

– Człowiek nie ulegający nakazom własnych rodziców;

– Człowiek posiadający wybitną pozycję wśród członków własnej kasty;

– Jedyny syn bogatego ojca;

– Asceta trawiony wewnętrzną żądzą;

– Bohater;

– Lekarz królewski;

– Stary znajomy.

Ponadto bądź z miłości, bądź to dla dobrej opinii, kurtyzana starać się będzie trzymać blisko ludzi, którzy dzięki niepospolitym zaletom rozumu i charakteru posiadają szeroki rozgłos i popularność.

Do takich należą:

– Szlachetnie urodzeni panowie, znający świat i wytworne życie towarzyskie;

– Poeci;

– Opowiadacze i bajarze z powołania;

– Znakomici mówcy;

– Ludzie energiczni, biegli w różnych kunsztach, troszczący się o przyszłość i wyróżniający się zaletami.

Tacy mężczyźni winni być wolni od zbytniej popędliwości w gniewie, hojni i zamiłowani w spokojnem rodzinnem współżyciu.

Muszą posiadać talenty towarzyskie, muszą zajmować się sportem, nie cierpieć na żadną chorobę, lecz przeciwnie, muszą być doskonale zdrowi zarówno na ciele, jak i na duszy, i nie używać alkoholu.

Nie mogą być obarczeni kalectwem, muszą być silni fizycznie i niestrudzeni w miłosnych zapasach oraz mieć pogodne usposobienie, dostateczne środki materjalne i brak uczucia zazdrości.

Takie są przymioty, które czynią z mężczyzny ogólnie pożądanego przez kobiety kochanka.

Kobiety zaś muszą się odznaczać następującemi cechami charakteru:

– Piękność;

– Uprzejmość;

– Wdzięk.

Muszą u wszystkich ludzi, a u mężczyzn przedewszystkiem, cenić dobre przymioty, zwracając jednakże uwagę potrosze i na majątek.

Miłosne wyzwanie podejmują tylko w tych wypadkach, gdy ono istotnie z prawdziwej miłości wypływa, są prostolinijne, szczere, otwarte i uczucia swe lokują tylko u przedstawicieli tej klasy mężczyzn, u której są one w cenie.

Muszą ustawicznie starać się o zdobycie doświadczenia i władzy, sztuki nie okazywania chciwości i obracania się w każdem towarzystwie.

Główne przymioty kobiet, mają być takie:

– Roztropność;

– Miła swoboda i dobre maniery;

– Przezorność ujawniająca się przy każdem przedsięwzięciu;

– Dobra postawa;

– Dobitna i czysta wymowa.

Kobieta, która się ceni, nie powinna śmiać się zbyt głośno i nieokrzesanie, nie może być złośliwa, popędliwa, nie powinna opowiadać grubiaństw ani idjotyzmów.

Musi wiedzieć, co w danej okoliczności wypada albo nie wypada robić.

Przedewszystkiem powinna posiadać znajomość tajemnic Kamasutry i biegłość w tych wszystkich kunsztach, o których ta księga uczy.

Brak któregokolwiek z tych przedmiotów poczytuje się jej za błąd trudny do wybaczenia.

Kurtyzany muszą wystrzegać się następujących mężczyzn:

– Trędowatego lub chorego na gruźlicę;

– Chronicznie chorego;

– Pochlebcy;

– Mężczyzny, który kocha własną żonę;

– Mężczyzny, którego oddech ma nieprzyjemną woń;

– Mężczyzny, którego mowa brzmi twardo i rozkazująco;

– Mężczyzny zazdrosnego;

– Mężczyzny, którego serce jest twarde i nielitościwe;

– Złodzieja;

– Nudziarza;

– Czarownika;

– Każdego, któremu obojętne czy jest mile widziany i uszanowany;

– Człowieka, którego można przekupić pieniędzmi;

– Bezwstydnego cynika.

Dawni autorzy podają, że kobiety z następujących przyczyn trzymają się jednego mężczyzny:

z miłości;

z bojaźni;

dla zemsty nad innym;

z ciekawości;

dla rozrywki;

z przyzwyczajenia;

z chęci, aby je ubóstwiano;

z litości lub innych względów religijnych;

aby uzyskać w nim przyjaciela;

ponieważ dany mężczyzna jest podobny do jej pierwszego kochanka;

w nadziei szczęścia;

z żądzy;

z ubóstwa;

ponieważ odpowiadają sobie pod względem seksualnym oraz z wielu innych, podobnych przyczyn.

Vatsyayana natomiast mniema, że zasadniczym powodem jest tu żądza wzbogacenia się pożądanie uciech miłosnych.

Kurtyzana nie powinna nigdy wydawać pieniędzy na kochanków, gdyż zysk pieniężny jest niej najważniejszym celem, z którego niewolno jej spuszczać oka.

Tylko w wypadku, gdy zachodzą obawy zakłócenia spokoju w wykonywaniu procederu, może zaopatrzyć się w możliwie silnego kochanka i dalszych opiekunów.

Gdy kurtyzana otrzyma zaproszenie, nie powinna przyjąć je zbyt skwapliwie, lub spieszyć z wizytą natychmiast na wymieniony termin, mężczyźni bowiem pogardzają niewiastą łatwą do zdobycia.

Natomiast winna posłać tam naprzód swego masażystę, śpiewaka, sztukmistrza albo inną osobę z grona tych, które ma do swego rozporządzenia. Jeżeli niema takich, winna wysłać tam przynajmniej szpiega, któryby jej doniósł o charakterze i usposobieniu człeka, który ją zaprosił. Szpieg również winien ją poinformować, czy zalotnik jest czysty, czy nieczysty, hojny czy skąpy oraz czy należy do kategorji mężczyzn, których warto zdobywać.

Jeżeli zalotnik odpowiada stawianym wymogom, wówczas kurtyzana może nawiązać z nim stosunki.

Poczyna sobie w ten sposób, że wysyła do zalotnika tego samego szpiega lub Pithamarda, z propozycją, aby zalotnik przybył do jej domu, gdzie właśnie odbędą się walko przepiórek lub podobne rozrywki.

Gdy zalotnik przekroczy prób jej domostwa, wręcza mu jako prezent jakiś przedmiot, któryby pobudził jego ciekawość lub podniecenie. Może mu dać także innego rodzaju upominek, w charakterze dowodu specjalnych względów, nadmieniając że go specjalnie dla niego zrobiła własnoręcznie.

Następnie zabawia go opowiadają długą historję, lub w inny sposób sprawiający mu widoczną przyjemność.

Kiedy zalotnik odchodzi do siebie, odprowadza go jedna z służebnic kurtyzany, umiejąca prowadzić zajmującą i wesołą rozmowę.

Często także przy pożegnaniu daje mu miły upominek.

Często odwiedza go również sama, lecz zawsze w towarzystwie Pithamarda.

Zachowały się następujące prastare wersety na ten temat:

„Kochanka, który się jej przedstawił, kurtyzana częstuje mieszaniną z liści i owoców betelu, obdarza wieńcami, kwieciem i woniejącą szałwją. Popisuje się przed nim biegłością w wszystkim kunsztach i prowadzi długą rozmowę. Ofiaruje mu drobne upominki, zamienia się z nim na niektóre drobiazgi, wykazuje przytem jak wiele posiada doświadczenia w sprawach miłości.

Skoro już raz dojdzie między nimi do intymniejszego porozumienia, stara się aby jak najdłużej być dla kochanka miłą i ponętną, przez małe prezenty, przez przyjemną rozmowę i przez nadawanie miłości coraz to innej, rozkoszniejszej, a zawsze nowej postaci.”

Jak kurtyzana zdobywa pieniądze, a pozbywa się kochanka – O korzyści i stracie

Kurtyzana zdobywa pieniądze od kochanka swojakiem sposobem:

Środkami naturalnemi, słusznemi i dozwolonemi, oraz drogą podstępu lub oszustw.

Dawne przepisy zabraniają surowo heterze używać podstępu w stosunku do tych kochanków, którzy dostarczyli przynajmniej tyle pieniędzy, ile wystarcza na zaspokojenie najniezbędniejszych potrzeb materjalnych.

Ale Vatsyayana stwierdza, iż one pomimo wszystko używają wszelkich możliwych forteli i trików celem wydostania jaknajwiększej ilości gotówki z kieszeni przygodnego lub stałego kochanka.

Środki te przedstawiają się jak następuje:

1. Kurtyzana prosi o pieniądze na ozdoby, żywność, napoje, kwiaty, wonności i suknie. Nie zakupuje jednak tych przedmiotów w rzeczywistości; przed kochankiem zaś tłumaczy się, że wyczekuje na sposobność zakupu po tańszej cenie, tak aby jej coś z tego zostało.
2. Chwali w twarz mądrość i hojną szczodrobliwość kochanka, prowokując go tem do samorzutnych darów pieniężnych.
3. Przyznaje mu, iż jest w kłopocie, gdyż zmuszona jest przygotować upominki dla uczestników uczty, lub że uczyniła ślub złożenia większej ofiary na część któregokolwiek z bogów lub jego świątyni.
4. Uskarża się, że dom jej został zniszczony pożarem, burzą, trzęsieniem ziemi lub uległ zrujnowaniu przez niedbałość służby.
5. Oświadczy, że zgubiła swe klejnoty.
6. Za pośrednictwem osób trzecich doniesie mu, jakie wydatki poniosła, aby móc zbliżyć się do niego.
7. Nie będzie chciała towarzyszyć swemu kochankowi przy wizytach w domu jego przyjaciół, motywując tem, że wstydzi się tam zjawić nie przynosząc z sobą kosztownych upominków, gdyż ci zazwyczaj dotychczas wręczali jej przy każdej uczcie bogate dary.
8. Odmówi wzięcia udziału w takich uroczystościach, gdzie kochankowi specjalnie na jej obecności zależy, motywując to brakiem pieniędzy.
9. Będzie zaciągała długi na rachunek kochanka.
10. Również na jego rachunek zapraszać będzie do swego domu aktorów, sztukmistrzów i urządzać przedstawienia.
11. W porozumieniu z lekarzami i wyższemi urzędnikami działając, wyciąga z kochanka pieniądze, jakoby na leczenie lub przekupienie urzędnika.
12. Oznajmia, iż musi urządzić uroczystość weselną dla syna swej przyjaciółki.
13. Oznajmia, iż potrzebuje większej sumy, celem wybawienia swego przyjaciela z nieszczęśliwej opresji.
14. Upozoruje chorobę i pośle mu rachunek za kurację.
15. Sprzeda kilka swych ozdób i za uzyskane pieniądze kupuje drogi upominek dla kochanka, prowokując go w ten sposób do bogatszej ofiary.
16. Opowiada mu o bogactwach innych kurtyzan i o darach, które jakoby otrzymują.
17. W obecności kochanka będzie pokazywać innej kurtyzanie otrzymane dary twierdząc, że są najkosztowniejsze z otrzymanych przez hetery.
18. Również w obecności kochanka będzie wyrażała silny opór matce swej, która będzie ją nakłaniała do wzięcia innego kochanka, którego zamożność i hojność jest ogólnie podziwiana.
19. Nakoniec będzie nasuwała kochankowi przed oczy zapał i namiętność, z jaką ubiegają się o nią inni mężczyźni.

Zmianę w uczuciach kochanka w stosunku do jej osoby, rozpoznaje po jego zachowaniu się, usposobieniu, nastroju ducha, odnoszeniu się do niej i innych zewnętrznych oznakach.

Kochanek, którego miłość stygnie, tak będzie zachowywał się względem kochanki:

1. Daje mniej niż ona potrzebuje, lub nie to o co był proszony,
2. Zapomina o obietnicach,
3. Nie odgaduje jej życzeń,
4. Nie stosuje się do jej próśb,
5. Nie spełnia obietnic lub czyni co innego niż obiecał,
6. W obecności kochanki rozmawia ze swoją służbą w sposób dwuznaczny i tajemniczy,
7. Nie przybywa na noc, pod pozorem załatwiania interesów z przyjaciółmi,
8. Nakoniec wdaje się w tajemnicze rozmowy ze służbą niewiasty, z którą dawniej łączyły go serdeczne stosunki.

Kurtyzana, skoro tylko zauważy, że kochanek odwraca się do innej, winna przenieść wszystkie kosztowności otrzymane odeń w bezpieczne miejsce. Winna to zrobić wcześniej, zanim on się spostrzeże.

Jeżeli kochanek jest nadal w dobrej sytuacji materjalnej, tedy wszystko do ostatniej chwili będzie po dawnemu. Lecz gdy jego środki materjalne są już wyczerpane, tedy kurtyzana za wszelką cenę będzie starała się uwolnić od jego towarzystwa i następnie tak postępować, jakgdyby go nigdy nie znała.

Takie są sposoby zerwania z niepożądanym kochankiem:

1. Kurtyzana będzie traktować jego przyzwyczajenia i nałogi jako nieznośne grubjaństwa.
2. Nie będzie nadal podziwiać jego rozumu i wiedzy, lecz podda je złośliwej krytyce.
3. Będzie raniła jego duszę.
4. Będzie poszukiwać towarzystwa osób wyższych rangą i stanowiskiem od swego kochanka.
5. Będzie ostro potępiała takie osoby, które mają te same, co on, wady.
6. Będzie okazywała niezadowolenie z jego pieszczot.
7. Nie pozwoli się całować w usta.
8. Nie przytuli się do niego, gdy ją otacza ramieniem.
9. Wśród pieszczot pozostaje zimna, nieruchoma i nie bierze w nich udziału.
10. Udaje senną, gdy się on do niej zbliża.
11. Przerywa jego opowiadanie, zaczynając mówić o czemś innym.
12. Wyrzuca mu nałogi i złe skłonności w obecności innych ludzi, twierdząc, że jest już niepoprawny.
13. Mówi do służby tak obmyślane zdania, aby trafiły w serce kochanka i raniły je dotkliwie.
14. Żąda odeń darów, których on nie jest w możności dostarczyć.
15. Nakoniec przepędza go z domu.

Stare wersety mówią o tem:

„Obowiązek kurtyzany polega na tem, aby po dokładnem zbadaniu możliwości finansowych i materjalnych, odpowiadającego jej pod każdym względem mężczyzny  tegoż do siebie przywiązać, przez cały czas współżycia być mu oddaną do ostatnich granic, pozyskać odeń majątek, ale natychmiast przepędzić, skoro będzie zupełnie wyeksploatowany.”

Takiemi są drogi prowadzące zazwyczaj kurtyzany do majątku.

Bardzo często jednak dzieje się tak, że wszelkie sposoby stosowane z dużym nakładem trudności i pracy, kończą się nieodmiennie niepowodzeniem i stratą.

Oto są przyczyny:

Niedostateczny rozum,

Przesadna miłość,

Bezmyślna duma,

Zbytnia naiwność,

Nadmierne zaufanie,

Nadmierna popędliwość,

Lenistwo,

Nieumiarkowana nędza,

Brak przezorności,

Zły wpływ innych ludzi,

Wyjątkowe okoliczności.

Z powyższych strat wynikają:

Zbędne wydatki,

Szkody i ruina przyszłości,

Zgryzota i zmartwienie,

Wrogość do ludzi,

Utrata włosów i zaburzenia zdrowia.

Należy uprzytomnić sobie, że istnieją trzy rodzaje korzyści: korzyść materjalna, duchowa i korzyść w dziedzinie uciech miłosnych.

Analogicznie do tego istnieją również trzy rodzaje strat: strata materjalna, duchowa i strata rozkoszy cielesnych.

Stare wersety tak mówią o tem:

„Mężczyzna pragnie rozkoszy, kurtyzana majątku, dają więc sobie w zamian to, co które z nich posiada i pragnie.”

„Są kobiety, które pragną bogactw, jak i bywają takie, które miłość nad wszystko przekładają. Z pierwszej części tej księgi mogą się uczyć te, których żywiołem jest miłość; druga część księgi przeznaczona jest tym, dla których pieniądz jest najpierwszym celem.”