Okładka kursu pisania scen erotycznych „Rozbierz bohatera literackiego”

Dzień przed walentynkami cieszyłam się z jednej rzeczy: mogę ten dzień obchodzić po swojemu. Mam swój własny sposób na to, by ominąć szerokim łukiem banał czerwonych serduszek i pluszowych misiów. Dokładnie w walentynki rozpoczynała się kolejna edycja kursu pisania scen erotycznych, a materiały z kursu w formie e-booka krążyły już po księgarniach internetowych.

Tak – zamiast na czerwieni róż mogłam się skupić na czerwieni ust bohaterki. Zamiast głaskać pluszowego misia mogłam dotykać klawiatury komputera. Zamiast oglądać kolejną komedię romantyczną mogłam obserwować, jak moje kursantki rozbierają bohatera i pozwalają mu przeżyć orgazm w określonej scenerii.

Nie, to nie tak. Zacznijmy od początku. A na początku nie ma rozbierania. To nie ten etap, gdy rozpina się guziki, rozsuwa zamek w spodniach, zgrabnym ruchem ściąga rajstopy. O nie – na to jeszcze za wcześnie. Najpierw jest czas na grę wstępną z samą sobą… Nie, wcale nie mam na myśli tego, co Ci przebiegło przez głowę.

Na początku jest słowo, a raczej myśl i język. I to poszukiwanie słowa, obrazu, dźwięku i myśli. A banalniej – oswajanie języka i czytanie, słuchanie. Głos Olbrychskiego i „Nowoczesna sztuka chędożenia” – chociaż już nie taka nowoczesna.

Ale powiedzmy, że ten etap już za nami. Co dalej? Może w końcu zdejmiemy tę sukienkę? Nie, jeszcze nie teraz. Najpierw ją nałóżmy. Nie zapomnijmy o tym, co pod spodem. I przypomnijmy sobie, że zgrabne ściągniecie rajstop wydaje się wyczynem niemożliwym. Co innego z pończochami. Je zdejmuję się dość łatwo. A krawat? OMG! Jak się ściąga krawat? Może lepiej niech on sam go ściągnie, a ona skorzysta z tego, co już jest gotowe. O tak – rozbieranie jest możliwe wtedy, gdy lekcja z ubieraniem została odrobiona. Nauczyłam się tego kiedyś od Santi. Dzisiaj przekazuję tę wskazówkę swoim kursantkom. Banał? Może i tak. Jednak bez tej wiedzyzamiast uniesienia będzie śmiech na całego.

No dobrze, mamy krawat. Może go gdzieś przywiązać? Czas się rozejrzeć po scenerii. Kurde, biuro. Raczej nieciekawe. No może ten stół konferencyjny na środku. Co prawda nie ma gdzie przywiązać krawata, ale jest gdzie usiąść. Tylko te papiery trzeba zrzucić. Ale z niego pedant. Że też woli je przełożyć na inne miejsce, gdy ona już nie może się doczekać, aż on ściągnie z niej kolejną warstwę ubrania. A może jednak przemknie jej przez myśl, że to nie facet dla niej. Zbyt sztywny… nie o tej sztywności piszę.

Usta, język, piersi, włosy… (na głowie – żeby nie było wątpliwości). To teraz czas na decyzję, jesteśmy dosłowni, aluzyjni. Dużo pokażemy, czy zdecydujemy się, by jednak więcej ukryć? Nie ma to jak spędzić walentynki na podejmowaniu takich decyzji.

Czytelniku, chętnie zamieścimy dobre opowiadania erotyczne na Najlepszej Erotyce. Jeśli stworzyłeś dzieło, które ma nie mniej niż 2000 słów, zawiera ciekawą historię i napisane jest w dobrym stylu, wejdź na nasz formularz i wyślij je do nas. Każdy tekst, który przypadnie do gustu Redakcji Najlepszej Erotyki, zostanie opublikowany, a autor dostanie od nas propozycję współpracy.