Perska Odyseja XXIX: Płonne nadzieje (Megas Alexandros)
Parysatis omdlewała z rozkoszy. Stanowcze pchnięcia wstrząsały jej szczupłym ciałem. Czuła na sobie słodki ciężar ukochanego, w sobie zaś jego pulsującą męskość. Rozchylonymi udami ściśle otulała mu biodra, pragnąc przyjąć go najgłębiej, jak tylko...
Wepet Renpet II (Megas Alexandros)
Poniższy utwór stanowi kontynuację mojego opowiadania noworocznego sprzed kilku lat. W celu pełniejszego odbioru jego treści proponuję przeczytać obydwa teksty łącznie – jeden od razu po drugim. Zapraszam do lektury! * * * Kleomenes...
Babilońska niedola II (Megas Alexandros)
Potężne fortyfikacje rosły w oczach. Z miejsca, w którym siedziała na wozie, nic nie zasłaniało Mnesarete widoku na żółtobrązowe, zwieńczone blankami, wysokie na czterdzieści stóp mury oraz jeszcze wyższe i nieprzeliczone, jak jej się...
Perska Odyseja XXVIII: Spłacanie długów (Megas Alexandros)
Wracając do swojego namiotu, Argyros spodziewał się, że nie zdoła zmrużyć oka. Niepokój o losy Parmys i gniew na jej właścicielkę, która po zniknięciu Lidyjki nie wszczęła gruntownych poszukiwań, z pewnością nie pozwolą mu...
Babilońska niedola I (Megas Alexandros)
Wokół szkarłatnego namiotu uwijali się słudzy. Wynosili z rezydencji godnej podróżującego króla kolejne meble oraz dzieła sztuki i ładowali je na wozy. Przy wejściu straż trzymali rośli wojownicy o śniadych twarzach, z zakrzywionymi szablami...
Perska Odyseja XXVII: Religia i medycyna (Megas Alexandros)
Pod wieczór przy zachodniej bramie obozowiska powstało duże poruszenie. Już wcześniej wśród żołnierzy, którzy zostali pod murami Pasargadów, można było wyczuć coraz silniejsze napięcie. Niepewność co do losu wojsk, które zeszłej nocy wymaszerowały do...
Perska Odyseja XXVI: Bitwa (Megas Alexandros)
Jasność poranka leniwie wsączała się do komnaty przez szpary w ciężkich zasłonach. Leżąca na brzuchu, na wpół rozbudzona Parysatis obserwowała, jak plama światła rozlewa się na kamiennej podłodze kwatery, a pot bardzo powoli sunie...
Perska Odyseja XXV: Ostatnie rozmowy (Megas Alexandros)
Nad Pasargadami szybko zapadały ciemności. Metropolia układała się na spoczynek po kolejnym, pełnym napięcia dniu. Jeszcze jednym, którego nie uwieńczył wrogi szturm. A przecież obrońcy spodziewali się go niemal w każdej chwili. Stary wiarus...
Perska Odyseja XXIV: Rozpoznanie bojem (Megas Alexandros)
Parmys nie przestraszyła się, kiedy drogę zastąpiło jej dwóch postawnych Hellenów. Wracała właśnie od zachodniej bramy obozowiska, gdzie nie zdążyła ujrzeć Argyrosa ruszającego na zwiad z hufcem tesalskiej jazdy. Zmierzała zaś do lazaretu, w...
Perska Odyseja XXIII: Kochankowie i szpiedzy (Megas Alexandros)
Choć nad obozowiskiem Macedończyków zapadła już ciemna noc, praca w lazarecie nigdy się nie kończyła. Po wczorajszej bitwie felczerom i wspomagającym ich niewiastom przybyło ponad pół setki podopiecznych. Wszystkim należało przemyć i opatrzeć rany,...
Wepet Renpet I (Megas Alexandros)
Poniższy utwór rozpoczął swe życie jako miniatura w zbiorze tekstów noworocznych pierwotnie opublikowanych 1 stycznia 2016 roku. Po namyśle uznałem jednak, że tekst zasługuje na uzupełnienie i rozwinięcie, dzięki czemu osiągnął rozmiary pełnoprawnego opowiadania....
Melijska Idylla III – Finał (Brunetka według Megasa Alexandrosa)
Po powrocie do willi na wzgórzu Tais, Bryaksis, Meszalim i Chloe do późna dyskutowali o propozycji macedońskiego posła. Babilon kusił i pociągał, perspektywa wyprawy na prastary Wschód skłaniała do snucia marzeń oraz całkiem nierealnych...
Melijska Idylla II (Brunetka według Megasa Alexandrosa)
Wieczerza upływała w posępnej atmosferze. Wprawdzie kucharki sprawiły się wyśmienicie, serwując istną ucztę z dobrze przyprawionych owoców morza, cóż z tego jednak, skoro prawie nikomu nie dopisywał apetyt. Meszalim zjadł kilka kęsów tuńczyka, Tais...
Perska Odyseja XXII: Pościg (Megas Alexandros)
Jechali całą noc, trzymając się drogi na Persepolis. Nie zmuszali koni do galopu, lecz posuwali się naprzód szybkim kłusem. Zresztą, Iszan nie odważyłby się na nic więcej. Wciąż nie ufał swej bułanej klaczy, choć...
Melijska Idylla I (Brunetka według Megasa Alexandrosa)
Wiosna zawitała na wyspę wcześnie tego roku. Morze, przez zimę szare i sztormowe, naraz wygładziło się i pobłękitniało w ciepłych promieniach słońca. Przystań niewielkiej polis zbudziła się ze snu wraz z przybyciem pierwszych cudzoziemskich...
Perska Odyseja XXI: Manewry w mroku (Megas Alexandros)
Niebo zasnute było chmurami, przez które z trudem przenikało światło gwiazd. Parysatis uznała, że to dobry omen. Ciemna noc była porą ataków z zaskoczenia, a w tej właśnie sztuce doskonalili się jej bojownicy. Skradała...
Perska Odyseja XX: Nadciąga ciemność (Megas Alexandros)
Szalejący na zewnątrz wiatr raz po raz uderzał w płócienne ściany namiotu, nie wyrządzając jednak szkód jego solidnej konstrukcji. Chłód nocy wsączał się do środka przez liczne szpary, lecz na posłaniu, pod przykryciem z...
Perska Odyseja XIX: Wspólny wróg (Megas Alexandros)
Noc była mroczna. Ciężkie chmury zasnuły niebo, nie przepuszczając blasku gwiazd ani księżyca. Melisa poleciła Parmys rozpalić w sypialni kilka lamp oliwnych. W ich blasku raz po raz przemierzała pomieszczenie, pełna niepokoju oraz lęku....
Perska Odyseja XVIII: Oblężenie (Megas Alexandros)
Główny plac Pasargadów, zwykle pełniący rolę ogromnego targowiska, od kilku dni był miejscem nieustannej musztry. Oficerowie w wysokich hełmach i łuskowych kaftanach głośno wyszczekiwali rozkazy, zaś zziajani i spoceni cywile ze wszystkich sił próbowali...
Perska Odyseja XVII: Oprawcy i tchórze (Megas Alexandros)
Nad gościńcem unosił się kurz. Wzbijały go setki końskich kopyt oraz tysiące maszerujących w równym rytmie stóp. Po długiej zwłoce korpus Kassandra z Ajgaj opuścił wreszcie Isztahr, zwane obecnie Miastem Wdów, i ruszył w...
LOGOWANIE
