Bob Schaffer, „Have You Been Bad?”, CC BY-NC-ND 2.0

W połowie lat dziewięćdziesiątych XX wieku wyjechał do Niemiec. Był sam, pracował w fabryce, a w wolnym czasie zwiedzał okolicę. Nie pomijał przy tym sexshopów, barów Tiffany, czy specjalistycznych kin, gdzie w kabinach oglądał filmy porno, głównie o tematyce BDSM. W Niemczech kwestie te traktowano inaczej niż w tchnącej zaściankiem Polsce i oferta przedstawiała się naprawdę bogato. W czasie tych wędrówek poznał pewnego rodaka, również zafascynowanego dominacją. Zaczęli wspólnie spędzać weekendy, razem zwiedzając przybytki wszelakiej rozpusty.

Pewnego razu trafili do restauracji na obrzeżach miasta, w której miał się odbyć pokaz sadomasochistycznej tresury. Z wielu zaprezentowanych epizodów szczególnie jeden zapadł mu w pamięć. Muskularna domina, ubrana w lateksowe wdzianko, w butach na szerokich obcasach i z biczem w prawej dłoni, wjechała na scenę, stojąc na grzbietach dwóch niewolników. Mężczyźni występowali niemal nago, nałożono im jedynie czarne pasy cnoty oraz szerokie obroże, zostali też całkowicie pozbawieni owłosienia. Pełzali na rękach i kolanach, zachowując wspólny rytm i uważając, żeby Pani nie zachwiała się, ani tym bardziej nie spadła. Do ich obroży przymocowano smycze, które domina pewnie trzymała w lewej dłoni. Co jakiś czas strzelała w powietrzu z bata, bezlitośnie poganiając swoich poddanych. Niewolnicy nosili wyraźne ślady po otrzymanych uprzednio chłostach. Wbrew pozorom, ich proste na pierwszy rzut oka zadanie nie należało do łatwych. Usytuowana na środku sali estrada posiadała dość spore rozmiary, a oni musieli okrążyć ją trzykrotnie. Domina odznaczała się wysokim wzrostem, była solidnie zbudowana, więc i ważyła sporo. Gdy cała trójka zbliżyła się do zajmowanego przez gości z Polski stolika, obydwaj z kolegą zauważyli, że łokcie i kolana niewolników krwawią.

Po zakończonych pokazach udali się do pobliskiego baru, gdzie pijąc whisky długo dyskutowali o obejrzanych scenach. Przy drugiej butelce rozmówca zdradził, że bywał w Polsce na podobnych, tylko prywatnych imprezach. Ośmielony może wypitym alkoholem, zapytał wtedy znajomego, czy po powrocie do kraju mógłby go na takie „przyjęcie” wprowadzić. Kolega odpowiedział, że o ile organizator się zgodzi, to on nie widzi problemu. Potem spotykali się jeszcze wiele razy, a tuż przed wyjazdem wymienili się danymi kontaktowymi.

Po powrocie do Polski na nowo podrywał kolejne dziewczyny, ale nadal nie zdołał znaleźć w tym satysfakcji. Przed jego oczami przewijały się oglądane na filmach oraz podczas pokazów sceny dominacji. Pragnienie posiadania kobiety całkowicie od niego zależnej, nasilało się coraz bardziej. Wspominał nieustannie pewien opis z „Pana Wołodyjowskiego”, a szczególnie taki oto fragment: była igraszką i niewolnicą tego potwornego ślepca; drżąca jak bity pies, musiała się czołgać u jego nóg i patrzeć mu w twarz, i patrzeć na ręce, czy nie chwytają za batog z surowca – i tamować dech – i tamować łzy.

O takiej właśnie niewolnicy marzył i postanowił, że zdobędzie ją wszelkimi dostępnymi środkami. Zaczął od spotkania z poznanym w Niemczech kolegą. Siedzieli w małej knajpce, gawędząc i pijąc.

– Nadal bywasz na tych prywatnych spotkaniach BDSM? – zapytał w pewnej chwili.

– Tak – odpowiedział znajomy i zamilkł.

Rozmowa przestała się kleić. W milczeniu wypili jeszcze po dwie setki. To dodało mu animuszu, a wspomniawszy o swoich marzeniach, poruszył temat bez ogródek.

– Możesz mnie ze sobą zabrać?

– Chyba mogę. Tylko pamiętaj, absolutna dyskrecja, a w razie nalotu policji sam się tłumaczysz. Coś takiego zostanie ci w papierach.

– Zdaję sobie z tego sprawę, ale zaryzykuję. To dla mnie niedostępne środowisko, świat, o którym często marzę i fantazjuję od lat, a nie wiem, jak samodzielnie zdobyć kontakt.

– Dobrze, czekamy w takim razie na informację od organizatora. Aha, jeszcze jedno! Gdy tam będziemy, to nie wypytuj nikogo o sprawy osobiste i zawodowe. Tylko obserwuj i sam też mów o sobie jak najmniej. Bo dyskrecja to podstawowa zasada obowiązująca w tym gronie. Nie zdziw się, jeżeli niektórzy uczestnicy przyjdą w maskach, albo będą się przemykać na piętro. Tam wolno wchodzić tylko tym, którym gospodarz pozwoli, a ty, jako nowy, nie masz na to szans.

Po trzech tygodniach niecierpliwego oczekiwania udali się na zapowiedziane spotkanie. Otworzyła przed nimi podwoje duża willa, otoczona ogrodzonym parkiem, z biegającymi po terenie dobermanami. W środku zastali kilkanaście osób, najwidoczniej dominujących, sądząc po swobodnym zachowaniu oraz po tym, że nosiły ubrania. Znalazło się wśród nich pięć kobiet, w raczej wyzywających strojach. Pomiędzy tymi uprzywilejowanymi uczestnikami przyjęcia poruszali się nadzy niewolnicy, podający kanapki i napoje. Ich poddańczy status podkreślały zapięte na szyjach obroże oraz skórzane opaski z kółkami i karabińczykami na przegubach rąk i nóg. Dwaj słudzy nosili maski. Z rozczarowaniem zauważył, że wśród niewolników nie ma ani jednej kobiety.

Pomimo tego zawodu, z zainteresowaniem obserwował to, co zobaczył, a działo się sporo i to jednocześnie. Przy drzwiach czekał odźwierny, również z obrożą na szyi, tym razem metalową. On jeden spośród sług nosił ubranie. Przyjmował okrycia i wskazywał gościom drogę do salonu. Oczywiście, nikt nikogo specjalnie nie witał, ani też nie anonsowano niczyjego przybycia. Gdy tylko weszli razem z kolegą, wziął kieliszek wina z tacy podanej przez jednego z niewolników. Powoli sącząc trunek, rozejrzał się uważnie dookoła. Na blacie ustawionego na środku salonu masywnego stołu leżał rozkrzyżowany, nagi mężczyzna, którego przeguby przywiązano do nóg mebla. Stojąca obok kobieta polewała ciało niewolnika woskiem z płonącej świecy, tworząc wymyślne wzory na jego skórze. Od czasu do czasu robiła to z bardzo bliska, wywołując na twarzy torturowanego grymas bólu. Nie ośmielał się jednak jęczeć ani krzyczeć. Niedaleko siedziała w fotelu kolejna domina, rozmawiając ze stojącym obok gościem. Nosiła skórzane kozaki do kolan. Szczegół ten przyciągał spojrzenie, gdyż tuż przed nią klęczał nagi niewolnik i dokładnie wylizywał buty swojej Pani. Ona nie zwracała na to większej uwagi, zajęta adoratorem. Od czasu do czasu smagała tylko poddanego pejczem po nagich plecach. Co prawda, ocenił, że niezbyt mocno. Nawet nie po to, żeby wymierzyć karę za jakieś uchybienie czy niezdarność, ale ot tak, by przypomnieć, że powinien należycie starać się w służbie dla Pani.

Rozglądał się dalej. Jego uwagę zwróciła młoda kobieta, siedząca na stołku barowym. Zgrabne, długie nogi w kozakach na szpilce wspierała na brzuchu i torsie kolejnego niewolnika, leżącego na podłodze u jej stóp. Nacisk musiał być silny, na nagiej skórze pojawiły się wyraźne, zaczerwienione ślady. Przyglądając się bliżej służącemu jako podnóżek uległemu zauważył, że jest on znacznie starszy od swojej Pani. Na ciele sługi dostrzegł liczne ślady po chłoście, a także sińce, spowodowane zapewne kopniakami. Kobieta dostrzegła jego zainteresowanie i z uśmiechem na ustach wskazała wolny stołek obok. Chętnie się przysiadł, zaczęli rozmawiać. Powiedziała, że ma na imię K. On również przedstawił się imieniem. Kiedy upewniła się, że jest po raz pierwszy na tutejszej imprezie, stwierdziła tonem głosu doświadczonej bywalczyni, że na nic ciekawego nie należy już raczej liczyć. Jak zwykle, skończy się na wiązaniu i biczowaniu uległych, więc jeżeli on ma ochotę na coś więcej, to zaprasza go do siebie, gdzie wspólnie zajmą się jej niewolnikiem. Zajmą się naprawdę. Zgodził się i uprzedził kolegę, że wychodzi. Znajomy szepnął, że mu zazdrości, bo sam próbował kilka razy umówić się z tą panią, ale mu nie wyszło.

Usadowieni wygodnie na tylnym siedzeniu nowego modelu mercedesa pojechali do domu w podmiejskiej okolicy, prowadził niewolnik. Sporych rozmiarów willę usytuowano na rozległej działce, w dużej części porośniętej świerkowym starodrzewem. Ponieważ nikt nie obcinał gałęzi tych drzew, rosły one bez przeszkód i tworzyły malowniczą plątaninę. Stanowiły zarazem parawan dla oczu ciekawskich oraz tłumiły możliwe odgłosy. Zresztą tych ciekawskich nie trafiało się zapewne zbyt wielu, uliczka była mała i zabudowana tylko niskimi domkami. Willa, nie wyróżniająca się zbytnio z zewnątrz, zaskakiwała swoim wnętrzem. Stylowe meble, parkiety, perskie dywany, umiejętnie dobrane oświetlenie, wszystko to stanowiło starannie skomponowaną całość i świadczyło o dobrym guście osoby, która urządzała dom. Zasiedli wygodnie w fotelach.

– Psie, do nogi! – zawołała K.

Słysząc to, niewolnik przypełznął na czworakach, ponownie kompletnie już nagi i zamarł obok butów swojej Pani, przyciskając czoło do podłogi. Oczywiście, nie zadała sobie trudu przedstawienia sługi, później dowiedział się, że nosił imię Y.

– Od tej chwili masz słuchać tego Pana tak samo jak mnie i pokornie znosić wszystko, co będzie z tobą robił i czego będzie wymagał. Zrozumiałeś?

– Tak, Pani. – Wyraz twarzy sługi wskazywał niedwuznacznie, że to polecenie nie przypadło mu do gustu.

– Buty! – rozkazała tonem nie znoszącym sprzeciwu. Być może chciała zademonstrować gościowi swoją władzę nad poddanym.

Y zareagował natychmiast, dawało się zauważyć, że został odpowiednio wyszkolony i znał procedurę. Ostrożnie uwolnił stopy swojej Pani od skórzanych kozaczków, każdy z nich z czcią ucałował, zanim ośmielił się dotknąć go dłońmi. Natychmiast wsunął na ich miejsce wygodne, domowe pantofelki, które zapewne uprzednio przygotował. Po wykonaniu tej czynności zamierzał ponownie pocałować stopy Władczyni, ale ta odtrąciła go niecierpliwie nogą.

– Precz! Teraz zdejmij buty Pana.

Nadal na czworakach, Y podpełzł do gościa. Zachował się identycznie jak poprzednio, a po wykonaniu rozkazu zamarł w bezruchu.

– Chodź, pokażę ci dom. A ty, sługo, przygotuj kolację, napoje, nakryj stół. Możesz wstać i chodzić normalnie – zezwoliła łaskawie

– Dziękuję, Pani. – Y szybko podniósł się z kolan i wyszedł.

Wzięła towarzysza pod rękę i ruszyli zwiedzać. Obejrzał dużą sypialnię z olbrzymim łożem, garderobę, dwie łazienki (w tamtych czasach rzadki luksus), pokoje gościnne i jej gabinet. Obok sypialni znajdował się mały pokoik. Na podłogę rzucono tam materac z kocem i niewielki jasiek. W pomieszczeniu znajdowały się jeszcze większa szafa na ubrania oraz szafka na drobiazgi. Na tej ostatniej ustawiono dzbanek z wodą i metalową miskę. Surowość wystroju kontrastowała z gustownym przepychem reszty domu.

– Jak się pewnie domyślasz, to pokój Y. Śpi tutaj, gdy mam dobry humor i niczym mi akurat nie podpadł. W przeciwnym razie nocuje w piwnicy. Chodź, to ci ją pokażę. Powinna cię zainteresować.

Pociągnęła go za rękę. Zeszli po kamiennych schodach do obszernego pomieszczenia z zamurowanymi oknami. Światło dawała elektryczna żarówka. Już na pierwszy rzut oka ocenił, że to prawdziwa sala tortur. Jeden z kątów zajmowała metalowa klatka. Do ściany przytwierdzono łańcuch ze stalową obrożą. Tuż obok stały drewniane dyby. W pobliżu zainstalowano jeszcze kran z wężem. Przeciwległą ścianę zdominował krzyż w kształcie litery X, z uchwytami służącymi do przypięcia przegubów rąk i nóg więźnia.

– Ciekawe, prawda? I bardzo przydatne. Na tym całym przyjęciu nie znalazłbyś niczego tak profesjonalnego – pochwaliła się K. – Ale szczególnie dumna jestem z tego.

Szerokim gestem wskazała na kolejną ścianę. Wzrok przyciągała tam umieszczona na długiej półce oraz rozwieszona na kilku hakach bogata kolekcja przyrządów do chłosty. Pejcze, palcaty, trzcinki, krótkie baty z kilkoma końcówkami. Szczególną uwagę zwracał kilkumetrowy, skórzany bicz, którego używanie wymagać musiało dużych umiejętności. Wyobraził sobie, jaki ból można zadać tym przyrządem niewolnikowi.

Kolejną półkę zajmowały klamerki, opaski na ręce i nogi, skórzane oraz metalowe obroże, a także różnych rozmiarów didola oraz wykonany samodzielnie strapon z drewnianym fiutem. Podłogę wyłożono terakotą, a ściany pomalowano farbą olejną, tworzącą wodoodporną lamperię. Przyglądał się w milczeniu, pomimo tego, co ujrzał i usłyszał wcześniej, zszokowany jednak tym wystrojem.

– Kto to urządził? – zapytał.

– Oczywiście, że Y. – Spojrzała zdziwiona. – Przecież nikogo obcego bym do tego nie zatrudniła. Baty kupiłam w sklepie z akcesoriami do konnej jazdy, a długi bicz przywiózł mi znajomy z wystawy hodowli bydła w Hiszpanii. Bywa na tych przyjęciach w willi, z której właśnie uciekliśmy, więc mogłam go o to poprosić. Chłostanie czymś takim wymaga wprawy, ale warto było poćwiczyć. – W jej oczach pojawił się błysk poniecenia.

Gdy wrócili do salonu, kolacja już czekała. Usiedli do stołu, a Y im usługiwał. Podawał potrawy, nalewał napoje. Okazywał uwagę i skupienie, starał się odgadywać ich życzenia, zwłaszcza zachcianki K. Potem przyszło mu do głowy, że on sam nie był zapewne pierwszym gościem, którego gospodyni zaprosiła do domu, a nieszczęsny Y musiał domyślać się, co go czeka i może pragnął w ten sposób zmiękczyć serce swojej Pani. Jeżeli tak, to starania te okazały się całkowicie daremne. Cóż mu jednak pozostawało, poza nadzieją?

W trakcie posiłku podtrzymywali niezobowiązującą rozmowę, ale nie dotyczyła ona niczego ważnego. Wreszcie, po kilku kieliszkach wina, K zaczęła opowiadać o Y. Jest jej niewolnikiem już od ponad trzech lat, a ona lubi go dręczyć, szczególnie w towarzystwie innych facetów. Pod koniec kolacji rzuciła krótko.

– Miska!

Y natychmiast przyniósł metalowe naczynie. Pani zsunęła na nią resztki jedzenia i zapytała gościa.

– Zostało ci coś?

– Tak – odpowiedział odruchowo.

– To mu daj.

Wsypał więc do miski to, czego nie dojadł. Niewolnik postawił naczynie na podłodze, opadł na kolana i zjadał resztki bez użycia rąk. K poprosiła gościa, by poczekał na kanapie, a sama wyszła z salonu, gwiżdżąc po drodze na Y, który przerwał jedzenie i na czworakach pobiegł szybko za swoją Panią.

Wróciła po kwadransie, ubrana w czarny, skórzany gorset oraz króciutką, również czarną i uszytą ze skóry spódnicę. Na nogach miała czarne pończochy, a na rękach sięgające za łokcie rękawiczki tego samego koloru. Stroju dominy dopełniały sznurowane kozaki na wysokim obcasie, oczywiście także czarne i skórzane. Spoglądał na K z prawdziwym podziwem. Gorset podkreślał jej talię, eksponując obfity biust, spódniczka opinała dwie krągłe półkule pośladków. Zgrabne, silne nogi w pięknych, wyszczuplających oraz dodających wzrostu butach dopełniały wrażenia. Wyglądała zjawiskowo.

– Jesteś bardzo piękną kobietą, K – wyraził swoje myśli, pożerając ją wzrokiem.

– Dziękuję za uznanie – odpowiedziała z czarującym uśmiechem. – Potem napatrzysz się jeszcze do woli i może na samym patrzeniu się nie skończy, ale teraz pora zabawić się z niewolnikiem. Idziemy do piwnicy! Psie, ty przodem.

Niewolnik zbladł. Jeżeli żywił jeszcze jakiekolwiek nadzieje na łaskę, to właśnie zostały one ostatecznie rozwiane. Posłusznie wykonał jednak rozkaz. Gdy zeszli, K zapytała tonem swobodnej rozmowy.

– Od czego zaczniemy?

– Ty decydujesz, ja nie mam doświadczenia – odpowiedział.

– To od chłosty na krzyżu – postanowiła bez wahania. – Psie, stań twarzą do ściany – zadysponowała. – A ty pomóż mi go przypiąć – poprosiła towarzysza.

We dwójkę szybko zapięli na przegubach rąk i nóg Y skórzane opaski. Po zachowaniu się niewolnika widać było, że odczuwa prawdziwy strach. Zbladł, na czole perlił się pot. Nie ośmielił się stawiać oporu czy choćby błagać o łaskę, ale nie wyglądało na to, by w jakikolwiek sposób ekscytował się, czy tym bardziej rozkoszował całą sytuacją. Jeżeli była to zabawa, to z pewnością nie dla niego.

– Teraz pora wybrać bacik… – rozważała głośno K, która w przeciwieństwie do Y zdawała się odczuwać coraz większe podniecenie.

Po chwili namysłu sięgnęła po długi na około metr palcat z bardzo cienką końcówką.

– Twoja kolej – ponagliła gościa.

Bez słowa wziął do ręki podobny przyrząd. Nie miał żadnego doświadczenia w czymś takim i wolał nie improwizować. Ona zechce pewnie wychłostać niewolnika jako pierwsza i będzie mógł po prostu ją naśladować.

– Biłeś już kiedyś człowieka? – spytała, wyczuwając może niepewność towarzysza.

– Tak, ale nie w taki sposób. Tylko w bójkach, głównie pięściami, a bywało, że i z „główki”.

To popatrz. – Wskazała palcatem plecy, pośladki, uda i łydki więźnia. – Tu możesz bić bez obawy, że coś uszkodzisz, o ile, oczywiście, nie zedrzesz z niego skóry.

Wypowiadając ostatnie słowa uśmiechnęła się perfidnie, widząc, że niewolnik zadrżał ze strachu. Nabrał pewności, że cała ta sytuacja musi ją silnie podniecać, a wszystkie przekazywane szczegółowo instrukcje służą nie tylko powiększeniu jego wiedzy.

– Omijaj nerki oraz ich okolice, a gdy jest obrócony przodem, również pozostałe „podroby”. No i nogi, trzeba jednak uważać na łydki, o ile chłostany ma żylaki lub zakrzepicę. Możesz spokojnie bić po głowie, ale jeżeli jest krótko ostrzyżony, to widać potem strupy. Czasami to przeszkadza.

Udzielała tych pouczeń ze znawstwem znamionującym duże doświadczenie. Może zresztą celowo przeciągała tę chwilę, rozkoszując się coraz wyraźniej widocznym strachem Y? W obecnej sytuacji więzień i tak nie mógł już nic zrobić, ale jego mimowolne próby sprawdzenia siły pęt musiały sprawiać K satysfakcję.

– No, to zaczynamy – rzuciła.

Na początek mocno smagnęła niewolnika przez plecy, zostawiając czerwoną pręgę. Sługa jęknął. Uderzyła jeszcze dwa razy, z podobnym efektem.

– Teraz twoja kolej – zwróciła się do gościa.

Wybrał najbezpieczniejsze rozwiązanie i uderzył niezbyt mocno w tyłek. Palcat pozostawił ledwie widoczny ślad, a Y tylko sapnął.

– Mocniej, dupa to nie szklanka – zachęciła.

Uderzył jeszcze raz, potem kolejny, ale nie potrafił się przełamać, żeby bić mocniej. To było zupełnie coś innego, niż przyłożyć komuś z pięści w bójce.

– Przerwijmy tę zabawę – powiedziała niezadowolona K. – Na takie pieszczoty to on nie zasłużył – zadrwiła z towarzysza.

– Nie jestem przyzwyczajony, to mój pierwszy raz – tłumaczył się niezdarnie.

– Dobrze, zrobimy inaczej. Odpinamy go i wiążemy na nowo, przodem do nas. Pomóż przynajmniej w tym.

– A teraz się przyglądaj – dodała, gdy uporali się z zadaniem.

Więzień nie stawiał przy tym wszystkim oporu. Pani uszczypnęła niewolnika w sutki i przypięła do nich klamerki. Nie takie do prania, ale jakieś specjalne, metalowe ze sprężynami. Musiały sprawiać duży ból, bo Y syknął, gdy je mocowała. Wzięła następnie krótki palcat z płaską końcówką i kilkoma celnymi uderzeniami strąciła kolejno obydwie na ziemię.

– Twoja kolej! – poleciła.

Z przypięciem klamerek poradził sobie w miarę sprawnie, ale ich zrzucenie nie poszło już tak łatwo. Potrzebował większej ilości uderzeń niż K, bo parę razy nie trafił w cel. O dziwo, gospodyni nie okazała tym razem niezadowolenia. Może dlatego, że jego nieporadne poczynania sprawiły więźniowi tym większy ból?

Następnie Y został unieruchomiony w dybach. Jego Pani dodatkowo przypięła mu rozpórkę pomiędzy nogami. Zmusiło to niewolnika do przyjęcia postawy otwierającej łatwy dostęp do odbytu, a także do moszny i penisa. Domina nałożyła gumową rękawiczkę, wzięła z półki duże dildo i bez nawilżania, zdecydowanym ruchem wcisnęła je więźniowi do odbytu. Usłyszał zdławiony skowyt. Nie zwracając na to uwagi, K bezlitośnie dopchnęła przyrząd do oporu. Torturowany Y ponownie zaskomlał.

– Nie wyj, zaraz będziesz miał prawdziwy powód do jęków – zagroziła, sycąc się cierpieniem i strachem poddanego.

Wzięła do ręki hiszpański bat do zaganiania bydła i trzasnęła nim w powietrzu, uderzając końcówką o ścianę, na której pojawiło się wgłębienie. Gość spojrzał z pewnym zdumieniem, a przerażony Y w końcu nie wytrzymał.

– Pani, łaski! Proszę, nie bij mnie tym biczem. Nie tym, błagam.

Mówił jeszcze o wiele więcej, ale chyba pobudził tylko w ten sposób okrucieństwo swojej Pani. Wydawała się za bardzo podniecona, by okazać jakąkolwiek łaskę. Słuchała jednak tego skomlenia z satysfakcją.

– Milcz, nędzny kundlu – krzyknęła w końcu i bat owinął się wokół pleców i brzucha niewolnika.

Więzień zawył, tego odgłosu cierpienia nie dało się w żaden sposób porównać z wcześniejszymi jękami. Podniecona K uderzała raz po raz, nie zważając na wrzaski i błagania, bo Y krzyczał teraz bez przerwy. Obserwując jej twarz widział grymas zajadłej, autentycznej nienawiści i satysfakcji, które najwyraźniej odczuwała podczas wymierzania chłosty. Nie spodziewał się, by zlitowała się nad torturowanym sługą, albo by potrzebowała jeszcze jego własnej, niezdarnej pomocy w dziele doprowadzenia więźnia do stanu zwierzęcego bólu i przerażenia. Skóra poddanego pękła w kilku miejscach, pojawiła się krew. Chłostany niemiłosiernie Y nadal wył bez ustanku.

– Zamknij się i nie wrzeszcz! Dobrze wiesz, że będę biła dotąd, aż wreszcie nie przestaniesz!

Usłyszał te słowa z pewnym zdziwieniem. Niewolnik po prostu nie był w stanie zamilknąć, tylko tym krzykiem mógł jeszcze wyrażać swój ból, rozpacz, strach, cierpienie i prośbę o łaskę. A jednak to K miała rację i wiedziała, co chce osiągnąć. Po kilkunastu uderzeniach Y zawisł wreszcie bezwładnie w dybach. Jego okrutna Pani rzuciła bat pod ścianę i podeszła do węża z zimną wodą.

– Uwolnij go, proszę – powiedziała z zadziwiającym spokojem.

Podszedł i wykonał polecenie. Odsunął się, a K polewała poddanego zimną wodą, dopóki się nie ocknął. Doskonale wyczuwała, na ile może sobie pozwolić. Czy jednak kiedyś nie przekroczy nieuchwytnej granicy? Wolałby nie być przy tym obecnym. Gdy Y zaczął się ruszać, K rozkazała mu posprzątać, a oni oboje poszli na górę. Pod drodze, wiedziony impulsem i pożądaniem, wziął ją na ręce i zaniósł do sypialni.

Nie opierała się, wręcz przeciwnie – pomagała, oplatając dłońmi jego kark. Kiedy ich usta się zetknęły, języki rozpoczęły szaleńczy taniec. Był nią zafascynowany. Szczególnie podniecał go jej zapach. Zmysłowa woń rozgrzanej skóry z odzienia, pomieszana z zapachem perfum Chanel Nr 5. Dawała się też wyczuć delikatna nuta potu oraz pobudzonej kobiety. Efekt okazał się oszałamiający.

– Pomożesz mi się rozebrać, czy poczekamy na Y?

– Oczywiście, że pomogę – odparł.

– W takim razie mam prośbę. Rozbierz się pierwszy.

Zawahał się na moment, ale szybko zdjął ubranie. Przypatrywała mu się z zaciekawieniem, bez śladu zażenowania, chociaż jego penis ujawniał silne podniecenie.

– Teraz twoja kolej – powiedział zachrypniętym z emocji głosem.

– To od czego zaczynamy? – dodała.

– Od gorsetu.

Odwróciła się plecami, ułatwiając mu dostęp do sznurowania. Kiedy poczuła luz, niecierpliwie zerwała z siebie tę część garderoby i odrzuciła ją w kąt.

– Co dalej? – zapytała, uśmiechając się kokieteryjnie.

Bez słowa rozpiął jej spódnicę, która osunęła się na podłogę.

– Buty także musisz pomóc mi zdjąć. – Wypowiadając te słowa, zajęła na łożu pozycję półleżącą, opierając się na łokciach i kolejno unosiła wysoko nogi, zapraszając do wykonania zadania. Gdy już się z tym uporał, nadal go prowokowała.

– A pończoch nie zdejmiesz?

Obserwując chytry uśmieszek, którego nie potrafiła ukryć, zdał sobie sprawę, że robi to wszystko celowo. Mimo to szybko zrolował pończochę, a kiedy zabrał się za drugą, uwolnioną bosą stopą K zaczęła ugniatać jego podbrzusze i penisa. Utrudniło to dokończenie pracy, ale niebawem wylądował obok niej w łóżku. Rzucili się na siebie jak wygłodniałe drapieżniki na długo nie widziane mięso. Żadnych pieszczot czy gry wstępnej, tylko od razu ostre rżnięcie. K objęła go nogami i wychodziła naprzeciw, jak gdyby chciała wessać kochanka we własne wnętrze. Ostrymi paznokciami raniła plecy. On brutalnie ciągnął ją za włosy, dociskając jądra do jej łona. Penetrował głęboko, czując, że penis wchodzi do samego końca. Oboje spływali potem i ciężko dyszeli. K wykrzykiwała urwane słowa.

– Rżnij mnie… jeszcze dalej… o tak… dobrze… tylko, kurwa, nie waż się przestać… jeszcze…aaaaaaa…

Oboje osiągnęli orgazm równocześnie. On ciężko zwalił się obok niej i długo tkwili w bezruchu. Usłyszeli powolne kroki. To Y człapał po schodach. K ożywiła się.

– Zostaniesz na noc – zapytała?

– Z największą przyjemnością.

K podniosła głos.

– Kundlu! Do mnie!

Y natychmiast pojawił się w drzwiach. Nadal był nagi, bardzo dokładnie dało się więc zauważyć, jak bezlitośnie został skatowany. Szczególnie silne wrażenie robiły rany, bo tak należało je nazwać, zadane przez długi bat. Napuchnięte, sine pręgi, pęknięcia skóry, z których sączyła się krew, przeplatane czerwonymi śladami pozostawionymi przez palcat. K nie miała dla Y żadnej taryfy ulgowej.

– Gdzie się podziewałeś tyle czasu? Masz szczęście, że jestem zadowolona z poznania tego pana, bo inaczej znowu byś oberwał! Przynieś schłodzonego szampana, whisky i przekąski. Tylko się nie guzdraj, bo dostaniesz powtórną lekcję.

Gdy Y wyszedł, położyła się na towarzyszu i zaczęli leniwie wymieniać pocałunki oraz delikatne pieszczoty. Po poprzedniej brutalności stanowiło to miłą odmianę. W pewnym momencie wsparła się łokciem na jego torsie, uniosła głowę i patrząc prosto w oczy, zapytała:

– Podobało ci się?

– Jestem pod wrażeniem – odparł zgodnie z prawdą.

W głowie pulsował natłok myśli. Nie potrafił pojąć, jak taka młoda, sympatyczna, uśmiechnięta kobieta może zamienić się w bezlitosną oprawczynię.

– Widziałam po twojej minie, że byłeś zszokowany. No i sam biłeś go tak słabo, bez przekonania. Może akurat ta strona bata nie jest dla ciebie? – zażartowała. – Może wolałbyś znaleźć się na jego miejscu? Usłużenie mi przy rozbieraniu się poszło ci całkiem sprawnie – dodała z czarującym uśmiechem.

Zorientował się, że to nie tylko kpiny, ale i próba wybadania jego preferencji.

– Zapomnij – Wypowiadając te słowa, również uśmiechnął się najładniej, jak tylko potrafił. – Mogę chyba zrobić wszystko, o co mnie poprosisz, ale nigdy na rozkaz!

Wszedł Y, niosąc trunki i przekąski, których zażyczyła sobie K.

– Postaw to na stoliku i wynoś się. Waruj pod drzwiami.

Wstał, napełnił kieliszki szampanem. Podał K, która podziękowała mu z uśmiechem, proponując formalny bruderszaft. Szampan i pocałunek podnieciły ich oboje. Zaczęli się znowu kochać, tym razem powoli, wzajemnie się smakując i pobudzając pieszczotami. Zadziwiła go. Okazywała czułość i delikatność, starała się odgadywać chęci i nie wypowiedziane życzenia kochanka. Ukazywała łagodną, uśmiechniętą twarz oraz lekko zamglone oczy. Ten obraz kłócił się z wrażeniem, które K wywarła na nim w piwnicy. Kojarzyła mu się z biblijną Lilith. Pierwszy raz w życiu widział w krótkim odstępie czasu aż tak różne, dwie twarze Kobiety. Twarz Demona i twarz Anioła.

Tej nocy kochali się jeszcze kilka razy. Przeplatali to wspólnym braniem prysznica oraz krótkimi drzemkami. Nad ranem zmorzył ich sen. Spali wtuleni w siebie. Obudzili się wczesnym przedpołudniem. Na powitanie od razu zaczęli się całować. Niechętnie oderwali się od siebie. K zawołała niewolnika. Wszedł bez zwłoki i natychmiast uderzył czołem o podłogę, oczekując na polecenia.

– Szykuj nam kąpiel i śniadanie!

Gdy to mówiła, jej twarz ściągnęła się gniewnie, a oczy zaświeciły zimnym blaskiem. Przypominała teraz okrutną oprawczynię z piwnicy. Uświadomił sobie, że K nie tylko nie lubi, ale prawdopodobnie wręcz nienawidzi Y.

On ma zupełnie przesrane, pomyślał. Ciekawe, co go przy niej trzyma?

Na głos powiedział jednak coś innego:

– Ale go wytresowałaś, reaguje natychmiast na każde twoje polecenie.

– Widzisz, czytałam kiedyś jakąś powieść o niewolnictwie w koloniach. I zapamiętałam z niej słowa pewnej właścicielki, Kreolki: „Bicie to kara, brak bicia to nagroda”. Jak widzisz, stosuję tę zasadę z powodzeniem.

Podczas kąpieli myli się wzajemnie, nie unikając miejsc intymnych. Przy śniadaniu zorientował się, że czas wizyty dobiega końca.

– Czy jest szansa, żebyśmy się jeszcze spotkali? – zapytał.

Spojrzała mu w twarz i odrzekła

– Powiem wprost, okazałeś się sympatyczny i dobrze mi było z tobą w łóżku, ale ja szukam czegoś więcej. Kochanka, który wspólnie ze mną będzie się znęcał nad Y i nie okaże żadnej litości. Wiem, że to twój pierwszy raz, więc przemyśl na spokojnie, czy będziesz chciał to robić i czy się do tego nadajesz. Gdy podejmiesz decyzję, zadzwoń i określ się, czy wchodzisz w to, czy rezygnujesz. Masz na przemyślenia dwa tygodnie. Y da ci numer telefonu, gdy będzie cię odwoził. Słyszałeś, psie? Odwieź pana, dokąd zechce, i daj mu numer telefonu.

Słuchając tej rozmowy, Y wyraźnie zbladł. Pożegnali się z K długim, namiętnym pocałunkiem, nie zwracając uwagi na obecność sługi.

Po powrocie do domu czuł mętlik w głowie. Jego fantazje zderzyły się z brutalną rzeczywistością. Z jednej strony miał okazję doświadczyć tego, o czym marzył latami, ale różnica pomiędzy realnymi doznaniami a oczekiwaniami, okazała się bardzo duża. Po pierwsze, marzył o kobiecie, a tu niewolnikiem okazał się mężczyzna. Po drugie, w swoich fantazjach poniżał i wydawał niewolnicy polecenia, karę wymierzając za konkretne przewinienia. Tymczasem tutaj rozkazy wydawała tylko K, a istota spotkania polegała na brutalnym znęcaniu się nad poddanym, który żadnym szczególnym przewinieniem na to nie zasłużył. No i to, co mu zapowiedziała. Szuka partnera, który wspólnie z nią będzie katował Y. To mu się nie uśmiechało, silne wrażenie wywarło na nim już samo tylko obserwowanie sceny w piwnicy. Z drugiej strony, ta kobieta pociągała go i intrygowała. Piękna i władcza, a przy tym okazująca mu wiele względów. Do tego bardzo dobra w łóżku. Poza tym, gdyby zrezygnował, to znowu musiałby zaczynać od początku. Nie miał alternatywy. Mimo to nie potrafił podjąć decyzji i zastanawiał się nad wszystkim przez kilka dni. W międzyczasie kupił w sklepie jeździeckim długi na około metr palcat i zaczął trenować uderzenia. Wykorzystując żyrandol, zawiesił na sznurku korek i starał się trafić weń końcówką palcata, bijąc na przemian lewą i prawą ręką. Ze starych ubrań sporządził też kukłę wielkości przeciętnego człowieka, za pomocą szpilek przymocował do niej czerwone kawałki materiału w miejscach, w których u żywej istoty znajdują się istotne organy i narządy. Na czerwono odznaczały się: imitacja szyi, „podrobów” w jamie brzusznej oraz okolice nerek i kręgosłup. Pozostałe części okładał palcatem z całej siły, aż nabrał pewności, że trafi w dowolnie wybrane miejsce.

Wreszcie podjął decyzję. Podszedł do telefonu i wybrał numer, który otrzymał od Y.

Utwór chroniony prawem autorskim. Dalsze rozpowszechnianie w całości lub fragmentach bez zgody autora zabronione.

Czytelniku, chętnie zamieścimy dobre opowiadania erotyczne na Najlepszej Erotyce. Jeśli stworzyłeś dzieło, które ma nie mniej niż 2000 słów, zawiera ciekawą historię i napisane jest w dobrym stylu, wejdź na nasz formularz i wyślij je do nas. Każdy tekst, który przypadnie do gustu Redakcji Najlepszej Erotyki, zostanie opublikowany, a autor dostanie od nas propozycję współpracy.