Żródło: pixabay.com

Upojenie

Elżbieta pracowała w firmie od niedawna. Trudno powiedzieć, czy znalezienie się w niej można było nazwać awansem. Z pewnością była to jednak duża zmiana. Z niewielkiej firemki, kierowanej przez dwu braci i działającej przede wszystkim na lokalnym rynku, przeszła do może nie jakiejś olbrzymiej korporacji, ale przedsiębiorstwa, które miało rozlicznych klientów rozsianych po całej Europie, realizowało duże projekty, a przede wszystkim było zarządzane w nowoczesny sposób. Zmiana z widzimisię właścicieli na jasne, obowiązujące niemal wszędzie procedury nie pozwalała na dużą elastyczność i kreatywność w miejscu pracy, jednak zarazem dawała pewność, że działa się w sposób właściwy, sprawdzony już w przeszłości i po prostu skuteczny. Zdejmowała też z barków odpowiedzialność za sporo decyzji, które Elżbieta musiała podejmować we wcześniejszym miejscu zatrudnienia.

Praca w tego typu organizacji ma także jeszcze jeden atut. Zazwyczaj funkcjonują w niej dobrze rozwinięte i profesjonalnie prowadzone działy personalne, czy – jak się kiedyś mówiło – po prostu kadry. Jednym z ciekawszych działań ludzi tam zatrudnionych (o czym Elżbieta miała się dopiero przekonać) było planowanie integracji pracowników. W założeniu oznaczało to wyjazdy, którym przyświecał cel lepszego poznania się współpracujących ze sobą ludzi, a przez to sprawniejszego funkcjonowania w warunkach zawodowych. Tajemnicą poliszynela było, że zazwyczaj tego typu wyjazdy kończyły się jedną wielką popijawą i zabawą.

– Koledzy i koleżanki, nasz wyjazd integracyjny uważam oficjalnie za rozpoczęty! – rzucił główny organizator, młody specjalista do spraw HR, Michał.

Drzwi autokaru zamknęły się, sycząc cicho i pojazd wypełniony pracownikami powoli ruszył. Głośne śmiechy, wiwaty i pogwizdywania pasażerów zagłuszyły wycie silnika.

Chwilę później panowie z działu sprzedaży otworzyli pierwszą butelkę wódki. Byli pewni, że na ich zachowanie szefostwo i organizatorzy będą przymykać oczy. W końcu – jak to bywa u sprzedawców – dobrze wiedzieli, że to wynik przez nich osiągany ma największy wpływ na rentowność całego przedsiębiorstwa, a że swoje cele realizowali powyżej założeń, nikt nie mógł się do nich przyczepić. Po mniej więcej godzinie cały autokar śpiewał już szlagiery. Nie wszyscy byli pijani, ale swobodny nastrój udzielał się każdemu. Przed nimi był w końcu cały weekend zabawy.

Wieczorem odbył się bankiet z udziałem przedstawicieli wyższego szczebla managerskiego, a po nim było miejsce już tylko na dyskotekę w rytmie przebojów lat siedemdziesiątych, osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Elżbieta na początku liczyła darmowe drinki, które czekały na gości w barze. Pierwszy był przy piosence Modern Talking, kolejnym raczyła się, kołysząc biodrami do melodii Lambady, na trzeciego, czwartego i kolejne nie zwracała już uwagi. Bawiła się z każdym, kto tylko był w pobliżu. Jeśli nie było żadnego partnera do tańca, podchodziła do stolików i wyciągała na parkiet co bardziej przystojnych młodych współpracowników działu prawnego, sprzedaży, logistyki i administracji. Ostatnie, co zapamiętała, to Dr. Alban i jego nieśmiertelne „It’s my life”…

* * *

Obudziło ją potworne ukłucie, które poczuła w skroni. Kac-morderca zaczynał zbierać swe okrutne żniwo. Zamroczona próbowała otworzyć oczy, ale ból sprawiał, że nawet uniesienie powiek wymagało nadludzkich zdolności, siły i odporności. Na wpół przytomna usiadła na brzegu dużego łóżka i przyłożyła rękę do czoła. Odgarnęła włosy w tył i starała się określić temperaturę tej części ciała. Jedyne, co była w stanie pomyśleć, to to, że jest ona wysoka… zbyt wysoka. Spojrzała w dół. Była naga. Nie pamiętała, co się stało, jak znalazła się w pokoju, ani o której godzinie do niego dotarła. Poza ogromnym bólem głowy skutki wczorajszego wieczoru zaczęły dochodzić do niej z okolicy żołądka. Kiedy zrozumiała, że skurcze oznaczają tylko jedno i że to, co wczoraj spożyła, wróci tą samą drogą, którą weszło do jej organizmu, jedyne, o czym myślała, to jak najszybciej dotrzeć do łazienki. Biegnąc w kierunku jej drzwi, zauważyła jeszcze w lustrze odbijającym łóżko śpiącego nagiego mężczyznę. W jednej chwili zrozumiała, co się stało. Nie odwróciła się jednak nawet, by się upewnić, że to, co zobaczyła w zwierciadle, nie jest jakąś halucynacją. Informacja, która do niej dotarła, sprawiła, że tym bardziej chciała wyrzucić z siebie cały wczorajszy wieczór i noc.

Klęczała z głową trzymaną nisko przy ściankach sedesu. Jej włosy co i rusz przyklejały się do nich. To i tak było lepszym, co mogło je spotkać, gdyż niektóre kosmyki dodatkowo upaćkała wymiocinami. Rzygała, a po jej policzkach spływały łzy. Nie potrafiła osądzić, czy były one spowodowane stanem, w którym znajdowała się od rana, czy też świadomością tego, co stało się w nocy.

Po chwili nie miała już czym zwracać i jedynie ciągle pojawiające się torsje nie pozwalały jej oderwać się od sedesu. Wtedy też zaczęły do niej docierać urywki zdarzeń z nocnej zabawy.

Tańczyła z Pawłem, logistykiem, który pracował w firmie już trzy lata. Latynoamerykańska melodia, alkohol i przystojniak, który był jej partnerem, sprawiły, że pozwoliła sobie na więcej. W rytm muzyki zaczęła go uwodzić. Wpierw tylko spojrzeniem, ale zanim piosenka dobiegła końca, jej dłonie masowały już pośladki Pawła. Młody mężczyzna odczytał działania kobiety jednoznacznie. W kolejnym tańcu to on muskał jej ciało, nie oszczędzając wrażliwych stref. Trzeciej melodii już nie słyszeli. Doskonale za to pamięta uderzenie pleców o ścianę korytarza, do której młodzieniec ją przycisnął, by chwilę później zatopić język w jej ustach. Nie protestowała. Wręcz przeciwnie – objęła go, nogę zarzucając na jego udo i odwzajemniła pocałunek. Kiedy odwrócił ją twarzą do ściany, przywarł do jej pośladków swoim, co czuła przez cienki materiał sukienki, twardym penisem, a rękę wsunął z przodu pomiędzy uda, nie wytrzymała. Wyszeptała tylko:

– Nie tutaj. Chodźmy do mnie.

Rozbierali się szybko, pomagając sobie przy tym. Wszystko, aby jak najszybciej ich nagie ciała splotły się w miłosnym uścisku. Wszedł w nią mocno i gwałtownie. Pomimo tego, że jej kobiecość była wilgotna, jęknęła z bólu i przyjemności jednocześnie. Paweł nie był delikatny. To, co robił, to był dziki, zwierzęcy seks. I to jej się podobało. Czuła, że jest z prawdziwym mężczyzną, który będzie udowadniał, że w łóżku jest samcem alfa. Nie zamierzała mu w tym przeszkadzać. Odwróciła się, wypinając tyłek i rozciągnęła pośladki, dając tym samym idealne dojście do mokrej cipki. Chwilę po tym, jak wszedł w nią ponownie, poczuła rytmiczne uderzenia wilgotnego od potu podbrzusza o jej pupę. Wchodził głęboko i szybko. Czuła jak z każdym uderzeniem robi jej się coraz cieplej, jak każdy mięsień jej ciała coraz bardziej napina się, oczekując na maksymalne spięcie, eksplozję i błogie rozluźnienie. Nie musiała czekać długo. Jej głośne krzyki przerwały ciszę panującą w pokoju. Chwilę później Paweł wyszedł z niej, przyciągnął jej głowę do swojego krocza i wepchnął mokre prącie w usta kobiety. Nie protestowała. Podobało jej się to, jak była traktowana. Jak seks-zabawka. Skończył chwilę później. Jego nasienie rozlało się na języku, policzkach, wargach, brodzie i piersiach Elżbiety. Oboje padli wyczerpani na łóżko. Następne, co pamiętała, to przeszywający ból w skroni.

A rano tylko płacz i rzyganie w hotelowej toalecie. Z Pawłem nie rozmawiała więcej. Rzucił tylko oschłe: Było super. Na razie… – i wyszedł. A ona? Ona musiała wrócić do rzeczywistości.

W autokarze siedziała sama. Do mieszkania wracała powoli. Nie spieszyło jej się. Weszła do niego po cichu. Zostawiła walizkę w przedpokoju. Weszła do salonu i usiadła na fotelu. Po jej policzkach spływały już łzy. Wiedziała, co będzie musiała zrobić.

– Kochanie, muszę ci coś powiedzieć… – powiedziała do mężczyzny, który siedział na fotelu obok i rozpłakała się.

.

Aby pobrać ebooka z powyższym tekstem w formatach pdf, epub, mobi:

.

Zemsta

Julia doskonale wiedziała, co robi. Mocny makijaż, krótka spódniczka i duży dekolt nie pozostawiały złudzeń. Chciała tego wieczoru kogoś wyrwać i wylądować z nim w łóżku. Na co dzień taka nie była, ale w dużym mieście małe było prawdopodobieństwo, że spotka kogoś znajomego, kto zdziwiłby się jej zachowaniem. A nawet jeśli – to co z tego. Ma swój plan i nikt nie będzie się jej wtrącał do decyzji, które podejmuje. Czarny tusz podkreślał oczy, czynił z niej drapieżną kotkę, łasą na pieszczoty, ale drapiącą przy każdym niewłaściwym ruchu. Wiedziała, że może jej to tylko pomóc. W miejscu, do którego się wybierała, taki image jest w cenie. Wiedziała, że niejeden facet zwróci na nią uwagę. A przecież wszyscy faceci są tacy sami. Przygruchać, wykorzystać bez względu na konsekwencje (dla niej i dla niego) i zostawić. Albo, co gorsza, rżnąć głupa. Nie dziś, nie z nią. Tej nocy to ona będzie drapieżcą, to ona ustali zasady i to ona wybierze.

W szpilkach nie chodziła zbyt często. Wymagało to od niej trochę zachodu, aby poczuć się na nich dobrze. Szczególnie, że obcas nie należał do niskich. Trochę ćwiczeń przed lustrem, sprawdzenie, czy nie wygląda jak tania małolata, która udaje tylko, że umie w nich chodzić, i przystąpiła do realizacji misternego planu.

Pod blok podjechała taksówka. Julia nie chciała docierać do centrum komunikacją miejską. Raz, że szpilki nie należą do najwygodniejszego obuwia, po co więc narażać się na dodatkowe kilometry na piechotę, a dwa, że zależało jej, aby nie spotkać nikogo znajomego.

– Dokąd jedziemy? – zapytał na oko czterdziestopięcioletni taryfiarz.

– Do centrum, pod klub „Imperium” – odpowiedziała krótko.

Stary mercedes z numerem bocznym 770 ruszył.

Był już wieczór. Słońce dawno zaszło i gdyby nie miejskie latarnie, to centrum tonęłoby w mroku. Przykleiła głowę do szyby taksówki, a mijane latarnie co i rusz oświetlały jej twarz, by za chwilę pokryć ją ciemnością. Wyglądało to tak, jakby wewnątrz dziewczyny trwała walka pomiędzy światłem i mrokiem, dobrem i złem, miłością i nienawiścią, Erosem i Tanatosem.

Pod dyskotekę zajechali po kilkunastu minutach. Cała droga minęła w ciszy. Myśli Julii krążyły gdzieś zupełnie indziej niż wokół tego, o czym mogłaby porozmawiać z kierowcą wysłużonego mercedesa. Kiedy została na ulicy sama, skierowała się powoli w stronę klubu. Już z chodnika słychać było głośną, dudniącą muzykę, dochodzącą z wnętrza „Imperium”. Z każdym kolejnym krokiem, który stawiała, czuła, że drżą jej nogi. Nie potrafiła odpowiedzieć sobie na pytanie, czy jest to skutek szpilek, czy też może ciało daje jej znaki, których nie powinna lekceważyć.

Przy wejściu, paląc papierosa, rozmawiało trzech dwudziestokilkulatków. Kiedy Julia ich mijała, nie omieszkali podążyć za nią wzrokiem, skupiając się wpierw na okolicach klatki piersiowej, a gdy przeszła koło nich – również na wiercących się w obcisłej spódniczce pośladkach.

– No, no, nieźle. Widzę, że wybraliśmy dobry klub na dzisiejszą noc. Zapowiada się tu dobra impreza – skomentował głośno jeden z palących.

– Nie potrzeba mi dziś wyszczekanych chłopaczków, tylko prawdziwego faceta. Więc jeśli czegoś chcesz, to lepiej się zachowuj – odpowiedziała Julia, sama nie poznając swojego zachowania.

Cały czas buzowały w niej ogromne emocje i to pewnie one sprawiały, że zachowywała się inaczej niż zazwyczaj.

Weszła do klubu. Muzyka grała tak głośno, że trudno jej było nawet poukładać własne myśli. Dostrzegła wolny stołek przy barze i skierowała się w tamtą stronę. W końcu nie ma lepszego miejsca na to, by dać się wyrwać, niż bar – pomyślała. Muzyka w tej części klubu była nieco stłumiona, tak że krzycząc, można było się ze sobą porozumiewać. Właściciel dyskoteki pomyślał o wszystkim. W końcu barman musiał słyszeć, co zamawiają klienci, a ci ostatni musieli słyszeć, ile mają zapłacić.

Julia nie tańczyła. Cały czas oblegała stołek przy barze. Nie przyszła się tam bawić, tylko zrealizować swój misternie przygotowany plan.

Podejście do niej zajęło chłopakom sprzed klubu dobre trzy godziny. Widziała, jak czaili się i obgadywali między sobą strategię. W końcu podeszło dwóch. Tak jakby naoglądali się za dużo Jak poznałem waszą matkę i ten, który miał podbijać, potrzebował skrzydłowego.

– Jak się bawisz? – zapytał pierwszy.

– Bywało lepiej. Poza tym nie jestem tu, żeby się bawić – odpowiedziała.

– Tak? A co cię w takim razie sprowadza do „Imperium”? – kontynuował mężczyzna.

– Jestem tu, żeby dać się przelecieć.

Drugi mężczyzna aż zakrztusił się sączonym z wolna piwem.

– Czy któryś z was byłby w stanie mi w tym pomóc? Może ty? – zwróciła się do stojącego bliżej niej młodzieńca.

Ten zawahał się nieco. Podryw to jedno, ale w takim obrocie sprawy musiało się kryć jakieś drugie dno.

– Oczywiście, że mogę podać ci pomocną dłoń. Pod warunkiem, że zdradzisz mi gdzie jest haczyk.

Szelmowskim uśmiechem, który mu towarzyszył, starał się ukryć skrępowanie bezpośrednią rozmową z Julią.

– Jasne. Chcę się zemścić na moim chłopaku. Poszedł do łóżka z inną i chcę, żeby poczuł, jak to jest być zdradzonym.

Młodzieniec wycofał się nieco.

– Co to, to nie. Jakaś męska solidarność musi być. Przykro mi, ale nie zrobię mu tego.

– Jemu? – parsknęła śmiechem Julia. – Zresztą, nieważne. Może ty będziesz bardziej pomocny – zwróciła się do drugiego chłopaka.

– Ja? Czemu nie. Nie znam typa, a na fajne bzykanko zawsze jestem chętny – uśmiechnął się i zbliżył do Julii. – Nazywam się…

– Nie interesuje mnie to – nie dokończył, gdyż dziewczyna przerwała mu stanowczo. Ważne, żebyś mnie dobrze przeleciał. Chcę móc mu opowiadać, jak jakiś obcy facet brał mnie w dyskotekowym kiblu.

Chwilę później drzwi ubikacji trzasnęły za nimi z impetem. Julia, nieprzyzwyczajona do takiego zachowania, nie do końca umiała się odnaleźć. Nie wiedziała, co robić. Na szczęście jej kochanek okazał się bardziej doświadczony. Wciągnął ją do kabiny i zamknął drzwi na zasuwkę. Odwrócił dziewczynę tyłem do siebie i silnym ruchem pochylił jej głowę, co zaowocowało wypięciem pupy. Bez ceregieli podciągnął jej spódniczkę, wprawnym ruchem zsunął z niej stringi, które chwilę później, brudne od mokrej i zanieczyszczonej podłogi, wyglądały jak zwykła szmata. Rozpiął rozporek i wyciągnął nabrzmiałego kutasa. Naślinił go, przesuwał nim przez chwilę po wargach dziewczyny, w końcu wepchnął go gwałtownie w jej wnętrze. Julia zacisnęła pięści i pisnęła z bólu.

– Będzie ci się podobało, szmato – powiedział. – Razem damy nauczkę twojemu chłoptasiowi.

Ruszał się szybko, a jego ruchy były nieskoordynowane. Nawet przez chwilę nie przeszło mu przez myśl sprawienie jej przyjemności. Jego zadaniem było przelecieć dziewczynę i nic innego go nie interesowało. Julia stała wypięta. Znosiła gwałtowne pchnięcia chłopaka z zaciśniętymi zębami i zamkniętymi powiekami, spod których co i rusz spływała łza. Słychać było jedynie obijanie się jego podbrzusza o jej pośladki i jej stłumione jęki, mimowolnie wydobywające się wraz z nacieraniem na kobiecość.

– Weź telefon i zrób sobie zdjęcie. Niech ma dowód na to, co zrobiłaś – rozkazał.

Julia posłusznie wykonała polecenie. Nie myśląc nawet o tym, czy będzie jej to potrzebne. Jedyne, co krążyło w jej głowie, to chęć, by chłopak jak najszybciej skończył. Nie tak to sobie wyobrażała, jednak nadal uważała, że cel uświęca środki. Najważniejsze to dać temu gnojowi nauczkę.

Jej kochankiem targnęło kilka spazmów. Dziewczyna poczuła jak, w jej wnętrzu robi się ciepło od gorącego nasienia, po czym młodzieniec wyszedł z niej i klepnął w pośladek, mówiąc:

– No, dobra robota. A teraz spadaj pochwalić się swojemu chłopakowi.

Julia zsunęła z powrotem na pośladki spódniczkę. Po majtki się nawet nie schylała. Nie było sensu. Bielizna cała była mokra i brudna. Chwiejąc się lekko i niepewnie stawiając kolejne kroki, skierowała się w stronę wyjścia. Osiągnęła swój cel. To było dla niej najważniejsze. Droga do domu minęła jej na całkowitym marazmie. Nie myślała o niczym.

Kiedy weszła do mieszkania, on na nią czekał.

– Gdzie byłaś? – zapytał.

– Chcesz wiedzieć? – Wstąpiła w nią nowa, wojownicza energia. – Powiem ci gdzie. Byłam zemścić się za twoją zdradę… Tak, wiem o wszystkim. Paulina cię z nią widziała, gnoju.

– Co ty pieprzysz? Jaka zdrada? Nie zdradziłem cię. Co zrobiłaś??? – Przeraził się chłopak.

– Nie kłam. Wiem wszystko. Paulina przyłapała was, jak wychodziliście z hotelu. Może zaprzeczysz, że się obściskiwaliście i że się całowaliście. Masz, zobacz, jak to jest być zdradzonym! – Rzuciła mu telefon z wyświetlonym zdjęciem, na którym widać było, jak się wypina i fragment męskiego ciała, przylegający do jej pośladków.

– Ja pierdolę… Julia, coś ty zrobiła…. Kurwa… Nie mogę! – Wziął kurtkę i skierował się w stronę drzwi. – Kurwa, Julia… Nie całowałem się, tylko ona pocałowała mnie w policzek na pożegnanie. To była Magda, moja siostra. Pomagałem jej wybrać salę na wesele. Nie… nieważne…

Chłopak wyszedł, trzaskając drzwiami.

Julia przez chwilę siedziała w ciszy. Po jej policzkach zaczęły płynąć gorzkie łzy.

.

Aby pobrać ebooka z powyższym tekstem w formatach pdf, epub, mobi:

.

Kochankowie

– Kochasz ją? – zapytała Maria, leżąc na łóżku i wpatrując się w sufit.

– Dlaczego pytasz? – odpowiedział Marek i spojrzał na kobietę.

– Wiesz, chyba byłoby mi łatwiej być tą trzecią, gdybym wiedziała, że jej nie kochasz.

– To trudne pytanie – zaczął tłumaczyć mężczyzna. – I kocham, i nie kocham. Nie mogę powiedzieć, że jej nienawidzę, nie mogę powiedzieć, że jest mi obojętna. Ale czy ją kocham? Też chyba nie mogę tego powiedzieć. To chyba bardziej przywiązanie. Wiesz na pewno, o co mi chodzi. W końcu jesteśmy małżeństwem tyle lat, mamy dwójkę wspaniałych dzieci, łączy nas naprawdę wiele. Jednak uczucie już się chyba wypaliło. Tak jest prościej. Nic nie zmieniamy, utrzymujemy to nasze status quo. A ty? Kochasz swojego męża?

– Nie. Nie kocham go od bardzo dawna. I on o tym wie. Nie mogłabym kochać kogoś, kto jest takim człowiekiem jak Tomasz. Przy pierwszym spotkaniu potrafi zafascynować, jednak kiedy ma się go na co dzień, to życie potrafi zamienić się w koszmar. Cieszę się, że mam ciebie.

Marek usiadł na brzegu łóżka, plecami do Marii. Twarz ukrył w dłoniach.

– Dlaczego nam nie wyszło? No wiesz, wtedy, w młodości… – zapytał.

– Nie wiem. Może to nie był nasz czas. Zresztą, nawet nie można mówić o tym, że coś miało wyjść. Przecież tam nic nie było. Przynajmniej w takim dosłownym znaczeniu, bo o tym, że mamy się ku sobie, to wiedzieli chyba wszyscy. – Uśmiechnęła się, wspominając stare dzieje.

– Tak… Jakie to jest popieprzone, że dwoje ludzi, którzy mają się ku sobie, może być razem dopiero wtedy, kiedy nie może być razem.

– Chciałabym być z tobą… na zawsze. – Maria przytuliła się do swojego kochanka.

– A ja z tobą. A teraz chodź, wykorzystajmy jeszcze tę chwilę, którą mamy tylko dla siebie.

– Marku, zróbmy to. Spotkajmy się tu też jutro i zostańmy już razem. Zakończmy ten marazm, który zżera naszą miłość. Porozmawiajmy z nimi. Muszą zrozumieć, po prostu muszą. Przecież to jest coś prawdziwego. Nic nie może stanąć na drodze takiemu uczuciu.

– Dobrze… jutro… tutaj… – powiedział i zaczął całować kochankę.

Jego język błądził po zakamarkach jej ust, spotykając się co rusz ze swoim równie śliskim i wilgotnym odpowiednikiem oraz soczystymi wargami, spragnionymi miłości i czułości. Maria odwzajemniała pocałunki, wkładając w to całą siebie. Łapczywie całowała jego wargi, szyję, tors, schodząc coraz niżej, w końcu biorąc sterczącego penisa głęboko do ust. Ssała łapczywie i namiętnie, obdarowując pieszczotą tak rozkoszną, jak uczucie, którym darzyła Marka. Lizała i całowała czerwoną główkę prącia, sprawiając kochankowi niezwykłą przyjemność, pokazując, że to ona jest tą jedyną, tą, która umie kochać, chce kochać, kocha. Chwilę później mężczyzna leżał już na łóżku, a Maria pieściła go oralnie, leżąc na nim i oddając w jego ręce i usta kwiat swojej kobiecości. Kiedy dotknął go czubkiem języka, jęknęła, a rozkoszna wibracja przeniosła się z jej ust na jego męskość. Chwilę później, gdy pieszczoty stały się intensywniejsze, przyjemne drgania już nie opuszczały penisa.

Kobieta odwróciła się i usiadła na mokrej, twardej męskości Marka. Dłonie oparła na jego torsie tak, że ścisnęła przy tym seksownie biust. Zaczęła ruszać się powoli. Każdemu jej opadnięciu na kochanka towarzyszył przeciągły jęk. Oczy miała zmrużone. Jak gdyby chciała wyłączyć w tej chwili wszelkie zmysły oprócz dotyku – dotyku nagiego torsu, na którym spoczywały jej palce, ale przede wszystkim interakcji, jaka miała miejsce pomiędzy ich narządami płciowymi. Gdy poczuła przyjemne napięcie, które z każdym ruchem coraz bardziej ogarniało jej ciało, odchyliła się, jak tylko mogła, ręce przenosząc na kolana mężczyzny. Poruszała się wygięta, napięta niczym cięciwa łuku. Jej piersi, naciągnięte mocno od pozycji, w której się znajdowała, sterczały niczym biust nastolatki. Wraz z ocieraniem się główki penisa o przednią ścianę jej pochwy, po wargach i dalej po męskości Marka zaczęły spływać powoli strużki lepkiej wydzieliny. Ruszała się coraz szybciej, zanurzając całe prącie w sobie, tak że łechtaczka obijała się o podbrzusze kochanka. W końcu nie wytrzymała. Przeciągły jęk był niezbitym dowodem ekstazy, która przeszła przez całe jej ciało, dotarła do każdej komórki i pozostawiła w nich totalne zniszczenie. Zniszczenie, którego efektem było bezwładne opadnięcie na klatkę piersiową mężczyzny. Szepnęła mu jedynie do ucha:

– Skończ we mnie, miły. Jak tylko chcesz. Jestem cała twoja.

Marek zsunął kobietę z siebie, kładąc ją na pościeli. Delikatnie podłożył pod jej podbrzusze poduszkę i położył się na plecach i pośladkach Marii. Nie musiała nic robić. Twardy penis bez trudu odnalazł drogę do mokrej ciągle cipki. Poruszał się w niej, przywierając do kochanki całym ciałem. Gdy ta odzyskała nieco sił, starała się wypchnąć miednicę do tyłu, ułatwiając mężczyźnie penetrację. Po chwili również on znalazł się w niebie, zalewając jej wnętrze lepką spermą. Wyszedł z kochanki i opadł obok jej ciała na łóżko. Spomiędzy nabrzmiałych i zaczerwienionych warg strużką polało się nasienie, brudząc uda i pościel. Nikogo to w tamtym momencie nie obchodziło. Ważna była przyjemność, jedność ciał, umysłów, uczuć.

– Zróbmy to. Zakończmy to, co jest przeszłością, i rozpocznijmy coś nowego. Razem. Tutaj, jutro o tej samej porze – wyszeptała Maria.

– Tak – odpowiedział wyczerpany i zamyślony Marek.

Nazajutrz w pokoju hotelowym pierwsza pojawiła się Maria. Ciągnęła za sobą walizkę. Postawiła ją w kącie pomieszczenia, wyciągnęła z torebki telefon i napisała do Marka: JUŻ JESTEM. KIEDY PRZYJEDZIESZ?

Odpowiedź przyszła po chwili: PRZEPRASZAM, NIE MOGĘ.

.

Aby pobrać ebooka z powyższym tekstem w formatach pdf, epub, mobi:

.

Utwory chronione prawem autorskim. Dalsze rozpowszechnianie w całości lub fragmentach bez zgody autora zabronione..

Czytelniku, chętnie zamieścimy dobre opowiadania erotyczne na Najlepszej Erotyce. Jeśli stworzyłeś dzieło, które ma nie mniej niż 2000 słów, zawiera ciekawą historię i napisane jest w dobrym stylu, wyślij je na nasz adres ne.redakcja@gmail.com. Każdy tekst, który przypadnie do gustu Redakcji Najlepszej Erotyki, zostanie opublikowany, a autor dostanie od nas propozycję współpracy.