Ater Crudus, „Bondage by Ater Crudus 9.2.14 (15)”, CC BY-ND 2.0

– Uhm…ymmm… – zaczęłam się budzić. Powoli wyłaniałam się z otchłani snu, stopniowo odzyskując świadomość. Ścierpłam, jakoś niewygodnie i twardo. Jakby skurcz zimna przebiegł moje ciało – tak, było mi faktycznie zimno. Chciałam skulić się w sobie i przeciągnąć zarazem. Ale… cholera, co jest?

Świadomość wracała do mnie błyskawicznie. Myśli, jedna za drugą, w szalonym tempie, goniła i tłukła się nieporadnie, nie mogąc dopasować docierających bodźców do znanych już sytuacji. Nie byłam jak zwykle w swoim wygodnym, wielkim łóżku, z atłasową pościelą. Gdzie więc byłam? Ciemno!

Dreszcz strachu popłynął wzdłuż mojego kręgosłupa, adrenalina dotarła natychmiast do mózgu – budząc go do końca. Usiłowałam otworzyć oczy ale, to nic nie zmieniło, dalej było ciemno. I wtedy dotarło do mnie, że na oczach mam przepaskę, która szczelnie odcina dopływ światła. Przeraziło mnie to jeszcze bardziej, bo oznaczało – że nawet nie zobaczę miejsca, w którym się znajduję. I ta wszechogarniająca cisza. Może gdybym coś słyszała, mogłabym przynajmniej przypuszczać, gdzie jestem.

– Uhm… – szarpnęłam się i kolejne odkrycie doprowadziło moje myśli prawie na skraj szaleństwa. Byłam naga! Nie miałam nawet skrawka materiału na sobie. No i nie ma mowy, bym mogła się poruszyć. Moje zadbane i wypielęgnowane ciało leżało teraz rozkrzyżowane i przywiązane do jakiejś zimnej i, jak mogę stwierdzić po gładkości, polakierowanej deski. Znajdowałam się chyba w dość obskurnym miejscu, bo zewsząd docierał do mnie piwniczny zapach wilgoci. Ogarnęła mnie panika i szarpnęłam się po raz kolejny, chcąc wtulić się sama w siebie, aby dodać sobie otuchy.

– Ymm.. – ból przeszył teraz nadgarstki i kostki – dość mocno skrępowane rzemieniem. Nie było sensu się szarpać. Były dobrze przywiązane, a ból był dość przykry. No właśnie bólu nie lubię, więc okej. Nie będę się szarpać, ale przecież mogę pokrzyczeć…

– Uuuu.. – co jest, nie mogę! Tyle myśli na raz kołatało mi się w głowie, że dopiero teraz zrozumiałam, że na ustach miałam przyklejony plaster. Mogłabym przysiąc, że to zwykła, szeroka taśma klejąca.

– Uhm… – jęknęłam jak najgłośniej potrafiłam. Teraz strach zamienił się we wściekłość. Cholera, kto mnie tu przywiązał? Jak śmiał? I znowu ukłucie strachu przebiegło wzdłuż ciała. Nie czułam zimna lecz gorąco, a każdy mięsień przygotował się do natychmiastowej obrony. Może ktoś mnie porwał? Może chce zgwałcić? Zabić? Boże, oczekiwanie na nieuniknione było gorsze niż jego spełnienie. Z drugiej strony, gdyby chcieli mnie skrzywdzić, to pewnie już dawno by to zrobili.

Z tego zamyślenia wyrwało mnie ciche i jakby trochę nieśmiałe skrzypienie schodów. Kroki stawiane były jak najciszej, ale ze względu na stare schody, specjalnie to nie wychodziło. Serce zaczęło mi walić jak oszalałe. Zasłonięcie oczu wyostrzyło słuch do maksimum. O nie, ktoś nadchodził. Z jednej strony to dobrze, przecież nie mogę tu tak leżeć do końca świata. Ale z drugiej strony – przecież jestem naga. Na co dzień, taka dumna i stanowcza, trochę niedostępna i wyniosła. Leżałąm teraz unieruchomiona w tej upokarzającej sytuacji. Nagle dotarło do mnie, że przecież zawsze fantazjowałam na ten temat: wiązanie, zasłonięte oczy, ale jak fantazja boleśnie różniła się od rzeczywistości. Przecież ktoś może mnie zranić, wykorzystać i porzucić jak niepotrzebną zabawkę. Napięłam się jak struna i zastygłam tak, w oczekiwaniu na zbliżające się coraz bardziej kroki. Umilkłam zupełnie, trochę w irracjonalnej nadziei, że jak będę cicho, to może mnie nie zauważy.

Zawsze wyobrażałam sobie, że oprawcy i gwałciciele poruszają się stanowczym i pełnym energii krokiem. O takich mężczyznach zawsze fantazjowałam: pewnych siebie i władczych. A tu co? Chyba byłam nawet trochę zawiedziona. A przynajmniej taka myśl przebiegła mi jak błyskawica przez głowę. Skrzypienie schodów było coraz bardziej wyraźne, i miarowo się przybliżało, choć jakby coraz wolniej i nagle się zatrzymało. Cisza. Słyszałam tylko przyspieszone bicie serca. No nie, to była katusza. Złość i strach walczyły w mojej głowie o pierwszeństwo.

I nagle… hałas. Oooo…, mój zbliżający się oprawca to chyba sierota jakaś, bo zdaje się, że się przewrócił. Jak pech – to podwójny! Nie dość, że związana, to gwałciciel nowicjusz.

Drzwi powoli zaskrzypiały i lekko się otwarły, a zmierzająca do mnie osóbka, jak mogłam się domyślić – zastygła w drzwiach. I teraz dotarła do mnie kolejna prawda o moim losie. Leżałam rozkrzyżowana dokładnie na wprost drzwi. Moja zupełnie wygolona, różowa cipka otwierała się, niczym dojrzały kwiat, w całej okazałości przed nieznajomym. Była maksymalnie wyeksponowana, nie zostawiając miejsca wyobraźni, a mały trójkącik nad nią – wręcz jakby wskazywał nieznajomemu cel jego wędrówki. Ten brak włosów w intymnym miejscu zawsze sprawiał, że czułam się podwójnie naga, jakby pozbawiona dodatkowej bariery. Jakiś dreszczyk emocji przeszył całe ciało i poczułam jak ciarki przechodzą mi po plecach. Strach mieszał się ze złością i upokorzeniem, ale również z podnieceniem.

Osóbka weszła jednak do środka i bardzo powoli – miałam wrażenie, że prawie na palcach – niepewnym krokiem, zaczęła się zbliżać. Jakby chciała pozostać niezauważona. Po sile, z jaką stawiała kroki, mogłam wywnioskować, że nie był to chyba dojrzały i postawny mężczyzna. Raczej niewielkiej postury chłopiec lub młodzieniec – nie mogłam tego na pewno stwierdzić. Podchodził coraz bliżej, powoli, krok za krokiem. Zaczął się zbliżać. Poczułam bijące od niego ciepło i kolejny prąd przeszył moje ciało, znajdując metę między rozłożonymi udami. Na znak protestu zaczęłam się wiercić i postękiwać. Osóbka stanęła. Trwało to może pół minuty, aż postanowiłam się uspokoić, aby usłyszeć czy dalej tu jest, czy może w jakiś tajemniczy sposób się rozpuściła. Nie. Zbliżała się. Moje myśli szalały. Oddychałam głęboko i coraz szybciej, nie mając pojęcia, kto to i o co mu chodzi.

Poczułam ciepły i delikatny oddech i wiedziałam już, że się przyglądał, jakby chciał wszystko dokładnie obejrzeć. Z bezsilności zaczęły mi płynąć łzy i załkałam po cichu, wprawiając w drżenie nagie ciało.

– Uhm.. – jęknęłam i poczułam delikatne usta na łechtaczce – najwidoczniej były bliżej niż się spodziewałam. Zamarłam. To było przyjemne. Usta cofnęły się, a w ich miejsce pojawił się palec. Z niezwykłą subtelnością dotknął samej nasady moich wewnętrznych płatków i zaczął przesuwać się po ich zakończeniach, tak delikatnie, że prawie wcale. Najpierw jedna koronka, potem druga, powoli, w górę i w dół. Jakby badał rzeczywistość ich istnienia. Zapomniałam przez chwilę gdzie jestem i nie mogłam uwierzyć, że robię się coraz bardziej wilgotna. Palec musiał to zauważyć, bo dołączył do niego drugi i ześlizgnęły się w głąb, między coraz bardziej nabrzmiałe, rozpulchnione płatki i z tą samą delikatnością lekkiego piórka kontynuowały posuwiste ruchy. Badając w przypadkowym, rozkosznym rytmie całą ich szerokość, starały się nie opuścić ani milimetra. Jakby zachęcone moją wilgocią, zaczęły przyspieszać. Trącały od niechcenia powiększające się już źródło rozkoszy, coraz bardziej wzmacniając sączącą się błogość. Wędrowały też czasem wyżej, gdzie malutki napletek trafiał między dwa paluszki i poruszany w ten sposób, topił mój wszelki opór. Byłam coraz wyżej, a palce robiły się coraz bardziej pewne siebie i zapędzały się coraz bliżej mojego słodkiego otworka. O nie. Moje biodra drgnęły nieproszone, kiedy po raz kolejny były blisko wejścia i nie wiedząc nawet jak – nadziałam się na nie. Palce zastygły i ja też. Ale po chwili zaczęły poruszać się znowu. Wsuwały się powoli i wysuwały. Usta przylgnęły do mojej łechtaczki i zassały ją delikatnie. Aksamitny język zaczął wodzić po niej kółka, od malutkich po większe, aby znowu powrócić do małych. Palce w moim wnętrzu poruszały się rytmicznie. Pierwsza fala błogości rozpłynęła się po mnie, gdy wtem…

Usłyszałam bardzo konkretne i pewne siebie kroki na schodach. Spłoszony palec natychmiast się wyślizgnął i byłam pewna, że osóbka odskoczyła ode mnie i gdzieś się schowała. Zdecydowane i głośne skrzypienie schodów oznajmiało, że zbliża się ktoś inny. Drzwi otworzyły się z hukiem i uderzyły w ścianę a ja jęknęłam z przerażenia i szarpnęłam się mocno. Po raz kolejny rzemienie przypomniały mi, gdzie jest moje miejsce.

Głośne kroki – niczym podkute metalem oficerki – wtargnęły do pomieszczenia. To musiał być mężczyzna. Ciarki przeszły mi po plecach. Napięłam wszystkie mięśnie i nie mogłam powstrzymać cichego łkania. Głośny świst bata przeciął powietrze i zrozumiałam, że miałam być cicho. I znowu kroki, w tę i z powrotem. Złożony na pół rzemień przesunął się spokojnie po mojej skórze, wzdłuż ciała i dotarł aż do podbródka, zadzierając go lekko do góry. Nieznajomy jakby sprawdzał, ile łez wylałam i czy bardzo się bałam. Bat kierował się z powrotem w dół, w stronę mojej kobiecości. Żeby tylko nie przyszło mu do głowy użyć tego na mnie – modliłam się w duchu. Zaczęłam znowu łkać ze strachu, ale bardzo się powstrzymywałam, by nie było tego widać. Broda zaczęła mi drżeć i myślałam, że zaraz odejdę od zmysłów, gdy końcówka rzemienia dotknęła łechtaczki. Podrażniła się z nią chwilę, lekko ją ugniatając i przejechała po otwartych płatkach. Ta ogromna niemoc i niemożność zaprotestowania budziła mój największy sprzeciw. A jednocześnie chciałam tego. Moja ciekawość sięgnęła zenitu. Czułam się potraktowana przedmiotowo, ale też maksymalnie pożądana. Najwidoczniej musiałam się gościowi podobać, skoro zadał sobie tyle trudu, by mnie tu przywieść, rozebrać i przywiązać. Przecież można to zrobić prościej.

Mężczyzna stanął między moimi nogami i spojrzał na wilgotną od niedawnych pieszczot szparkę.

– Hm… – to był jedyny dźwięk jaki usłyszałam z jego ust. Ta niepewność – co zrobi za chwilę – doprowadzała mnie do szału. O nie, nie… Poczułam główkę jego penisa, gładzącą z wielką czułością moją cipkę, jakby spijała z niej soki. Oj nie, proszę – pomyślałam i odsunęłam pupę jak najdalej mogłam, choć rzemyki bardzo mi to utrudniały. Ze strachu prawie przestałam czuć, jak boleśnie zaczęły wbijać się w nadgarstki. Ale penis ani myślał się cofać.

Zatrzymał się przez chwilę przy wejściu, zanurzył samą końcówkę. Delektując się przez chwilę śliskim wejściem, wtargnął do środka bez uprzedzenia, brutalnie i z całym impetem dobijając do końca.

– Uhm… – jęknęłam z rozkoszy i zaskoczenia, a ogromny impuls przyjemności dotarł do każdej końcówki mojego ciała. Ta mieszanka strachu, poddaństwa i niepewności tworzyła zabójczy koktajl. Nie mogłam myśleć i nie musiałam. Sen to czy jawa? Na jakim byłam świecie? Pewność siebie tego mężczyzny i jego zdecydowanie – rozwiewały moje wszystkie obawy, opory i zahamowania.

Poruszał się we mnie powoli. Jego ręce trafiły na moje piersi – zamykając magiczny trójkąt. Delikatne, ale stanowcze palce pociągnęły lekko za sutki i bawiły się nimi, niczym małymi pokrętłami. Nie umiałam już nad sobą dłużej panować. Wyprężyłam się, by znaleźć się bliżej jego dłoni – kimkolwiek był. Jakby wiedziona instynktem, dobijałam do nieznajomego i poruszałam się w jego rytmie. Byłam zaskoczona swoją reakcją, ale było mi już wszystko jedno.

Mężczyzna zachęcony odpowiedzią na pieszczoty, przyspieszył. Chwycił mnie mocno i pewnie za biodra. To było już tylko pieprzenie. Nie mogłam nic zrobić. Obcy penis wbijał się we mnie rytmicznie, zabierając mnie bardzo wysoko. Chciałam czy nie, czułam się jak jego własność i było mi z tym bardzo dobrze. Przestała istnieć moralność i cały świat zewnętrzny – ten mężczyzna zapanował nad moimi emocjami i pragnieniami. Chciałam się w nim zatracić. I nagle poczułam się bezpiecznie w jego silnych i zdeterminowanych dłoniach. Biło od nich znajome, choć trudne do zdefiniowania ciepło.

Mężczyzna przyspieszył, a moje biodra wychodziły mu na spotkanie. Piwniczny pokój napełnił się zapachem podniecenia i odgłosami naszych ciał. Obudziło to we mnie niczym nieskrępowane żądze, potrzebę czysto fizycznych doznań. Zaczęłam jęczeć i postękiwać bez żadnego zażenowania. Gdybym mogła, gdybym miała zdjęty plaster z ust, krzyczałabym na cały głos i błagała, by rżnął mnie dalej, by nie przestawał. Chciałam być jego dziwką, jego ladacznicą, jego suką.

I nagle uświadomiłam sobie, że całą tę sytuację ogląda przecież ukryta osóbka, właściciel palca – który również mnie dzisiaj obsługiwał. Świadomość tego faktu popłynęła nagłym impulsem do mojej głowy. Silny orgazm przepłynął przeze mnie jak nawałnica, jakbym zapadała się gdzieś głęboko w siebie, w czarną otchłań. Fala ogromnej słodyczy dotarła do najdalszych zakamarków.

Powoli zaczynała powracać świadomość. Wylewała się ze mnie ciepła maź – więc domyśliłam się, że mężczyzna też pewnie szczytował. Cholera, było mi wstyd, przed tym nieznajomym, że tak się zachowywałam. Że tak krótko protestowałam. Ale on podszedł do moich ust i szybkim, sprawnym ruchem zdarł z nich plaster.

– Uuaa…– zabolało, ale nie miałam czasu się nad tym zastanawiać. Chwycił moją głowę, podniósł do góry i zatkał nos. Zanim zdążyłam się zorientować, wlewał mi do gardła jakiś płyn. Nie miałam szansy zaprotestować. Starałam się jedynie nie zakrztusić. Trochę płynu pociekło po brodzie i było mi z tym bardzo nieswojo. Mężczyzna ponownie szybkim ruchem zakleił moje usta i wyszedł.

Cholera, co to było? Czy tak już będzie codziennie? Poczułam przenikliwe zimno, pustkę i strach.

*****************

– Uhm…ymmm… – zaczęłam się budzić. Powoli wyłaniałam się z otchłani snu, wolno odzyskując świadomość. Ścierpłam, było mi jakoś niewygodnie, ale przytulnie. Ciepło. Skuliłam się w sobie i przeciągnęłam. Otwozryłam oczy. Mmmm.. jak dobrze. Otulona kocem, leżałam na sofie w salonie, a w oddali majaczyło światło w gabinecie męża. Biedny. Znowu zapracowany siedział przed komputerem. Kurcze, ale co ja miałam za sen: taki straszny i cudowny za razem. Wyciągnęłam zdrętwiałe od niewygodnej pozycji ręce i zamarłam…

Co to za ślady na nadgarstkach? Wstałam na równe nogi i sprawdziłam czy mam wszystkie części garderoby. Musiałam ustalić, czy to był tylko sen. Odruchowo zajrzałam pod spódnicę… o nie… miałam majtki założone na lewą stronę…

*****************

6 godzin wcześniej.

Siedzimy na przestronnym tarasie naszego dużego domu. Pełnia lata. Ciepłe, prawie bezwietrzne popołudnie. Rozmawiamy wesoło ze znajomymi. Mąż z dumą opowiada o naszej przestronnej piwnicy, którą osobiście zaopatruje w coraz to ciekawsze gatunki wina. Któraś para przyszła z synem.
– Ciociu – szepnął cicho rumiany blondynek – gdzie tu jest toaleta?

– Zaraz przy wejściu, po prawej stronie – odszepnęłam równie cicho, by nie zdradzać jego tajemnicy. Adaś był miłym, ale trochę nieśmiałym chłopcem. Wiedziałam, że mu się podobam – przyglądał mi się cały wieczór. Tylko dzięki mojej dyskretnej uwadze nie obgryza dziś paznokci. Jego mama nie była wstanie zniechęcić go do tej praktyki i któregoś razu poprosiła mnie w sekrecie o pomoc.

Trochę alkoholu zaczęło rozluźniać atmosferę na tyle, że pojawiały się coraz śmielsze tematy. Ktoś opowiedział swoją fantazję, ktoś inny erotyczny sen.

– A wiecie – zaczęłam – a mi to się marzy, aby mój Piotr mnie związał i jakoś zaskoczył.

Koleżanka podchwyciła temat i zaczęła opowiadać o niedawno przeczytanym artykule, w którym redaktorka zastanawiała się nad fenomenem seksualności współczesnych kobiet, które marzą o dominacji silnych mężczyzn. Atmosfera była przez cały czas serdeczna i tylko mój mąż uśmiechał się jakoś inaczej niż zwykle…

– Napijesz się lemoniady kochanie? – zapytał.

Czytelniku, chętnie zamieścimy dobre opowiadania erotyczne na Najlepszej Erotyce. Jeśli stworzyłeś dzieło, które ma nie mniej niż 2000 słów, zawiera ciekawą historię i napisane jest w dobrym stylu, wyślij je na nasz adres ne.redakcja@gmail.com. Każdy tekst, który przypadnie do gustu Redakcji Najlepszej Erotyki, zostanie opublikowany, a autor dostanie od nas propozycję współpracy.